се упикува

Macedonian

Pronunciation

• IPA^(key): [sɛ uˈpikuva]

Verb

се упикува • (se upikuva) third-singular present, impf (perfective се упика)

1. (reflexive with се) to intrude, insinuate oneself, worm one's way into

Conjugation

Conjugation of се упикува (imperfective, present in -а)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	се упикувал	—	adjectival participle	—
feminine	се упикувала	—	adverbial participle	упикувајќи се
neuter	се упикувало	—	verbal noun	упикување
plural	се упикувале	—	perfect participle	упикувано
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	се упикувам	се упикував	—	—
2nd singular	се упикуваш	се упикуваше	—	упикувај се
3rd singular	се упикува	се упикуваше	—	—
1st plural	се упикуваме	се упикувавме	—	—
2nd plural	се упикувате	се упикувавте	—	упикувајте се
3rd plural	се упикуваат	се упикуваа	—	—
Compound tenses
perfect	сум се упикувал		present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle
има-perfect	се имам упикувано		present of има + perfect participle
pluperfect	бев се упикувал		imperfect of сум + imperfect l-participle
има-pluperfect	се имав упикувано		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум се имал упикувано		perfect of има + perfect participle
future	ќе се упикувам		ќе + present
има-future	ќе се имам упикувано		future of има + perfect participle
future in the past	ќе се упикував		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе се имав упикувано		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум се упикувал		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум се имал упикувано		future reported of има + perfect participle
conditional	би се упикувал		би + imperfect l-participle
има-conditional	би се имал упикувано		conditional of има + perfect participle