ҡабыҡ

See also: кабык and қабық

Bashkir

Алма ҡабығы.
Apple peel.

Etymology

From Proto-Turkic *kāpuk (“bark; skin; shell”).

Cognate with Kazakh қабық (qabyq), Kyrgyz кабык (kabık), Southern Altai кабык (kabïk), Uzbek qobiq (“skin, shell”), Turkish kabuk (“shell”), Tuvan хавык (xavık, “husk”), Chuvash хупӑ (hup̬ă, “bark”), etc.

Pronunciation

• IPA^(key): [qɑˈβɯ̞q]
• Hyphenation: ҡа‧быҡ

Noun

ҡабыҡ • (qabıq)

1. (fruit, vegetable) skin, rind, peel
2. (nut, egg, etc.) shell
3. (tree) bark
4. (reptiles, inspects) skin, scale
5. (turtle etc.) shell

   Ташбаҡа ҡабығы.

   Taşbaqa qabığı.

   Turtle shell.

6. (anatomy) cortex
7. (geology) crust

   Ер ҡабығы.

   Yer qabığı.

   Earth's crust.

Declension

Inflection of ҡабыҡ (qabıq)

	singular only
absolute	ҡабыҡ (qabıq)
definite genitive	ҡабыҡтың (qabıqtıñ)
dative	ҡабыҡҡа (qabıqqa)
definite accusative	ҡабыҡты (qabıqtı)
locative	ҡабыҡта (qabıqta)
ablative	ҡабыҡтан (qabıqtan)