բանտարկել

Armenian

edit

Etymology

edit

From Old Armenian արկանել ի բանտ (arkanel i bant). Compare also բանտարկեալ (bantarkeal).

Pronunciation

edit

Verb

edit

բանտարկել (bantarkel)

  1. to imprison

Inflection

edit
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative բանտարկել (bantarkel)
dative բանտարկելու (bantarkelu)
ablative բանտարկելուց (bantarkelucʻ)
instrumental բանտարկելով (bantarkelov)
locative բանտարկելում (bantarkelum)
definite forms
nominative բանտարկելը/բանտարկելն (bantarkelə/bantarkeln)
dative բանտարկելուն (bantarkelun)
1st person possessive forms (my)
nominative բանտարկելս (bantarkels)
dative բանտարկելուս (bantarkelus)
ablative բանտարկելուցս (bantarkelucʻs)
instrumental բանտարկելովս (bantarkelovs)
locative բանտարկելումս (bantarkelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative բանտարկելդ (bantarkeld)
dative բանտարկելուդ (bantarkelud)
ablative բանտարկելուցդ (bantarkelucʻd)
instrumental բանտարկելովդ (bantarkelovd)
locative բանտարկելումդ (bantarkelumd)

Derived terms

edit