գոյութիւն
Old Armenian edit
Etymology edit
From գոյ (goy) + -ութիւն (-utʻiwn).
Noun edit
գոյութիւն • (goyutʻiwn)
Declension edit
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | գոյութիւն (goyutʻiwn) | գոյութիւնք (goyutʻiwnkʻ) | |
| genitive | գոյութեան (goyutʻean) | գոյութեանց (goyutʻeancʻ) | |
| dative | գոյութեան (goyutʻean) | գոյութեանց (goyutʻeancʻ) | |
| accusative | գոյութիւն (goyutʻiwn) | գոյութիւնս (goyutʻiwns) | |
| ablative | գոյութենէ (goyutʻenē) | գոյութեանց (goyutʻeancʻ) | |
| instrumental | գոյութեամբ (goyutʻeamb) | գոյութեամբք (goyutʻeambkʻ) | |
| locative | գոյութեան (goyutʻean) | գոյութիւնս (goyutʻiwns) |
Descendants edit
- Armenian: գոյություն (goyutʻyun) (goyut’yun)
References edit
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “գոյութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy