գոյութիւն

Old Armenian

Etymology

From գոյ (goy) +‎ -ութիւն (-utʻiwn).

Noun

գոյութիւն • (goyutʻiwn)

1. existence, being, nature, essence, substance, reality
2. goods

Declension

n-type

	singular		plural
nominative	գոյութիւն (goyutʻiwn)		գոյութիւնք (goyutʻiwnkʻ)
genitive	գոյութեան (goyutʻean)		գոյութեանց (goyutʻeancʻ)
dative	գոյութեան (goyutʻean)		գոյութեանց (goyutʻeancʻ)
accusative	գոյութիւն (goyutʻiwn)		գոյութիւնս (goyutʻiwns)
ablative	գոյութենէ (goyutʻenē)		գոյութեանց (goyutʻeancʻ)
instrumental	գոյութեամբ (goyutʻeamb)		գոյութեամբք (goyutʻeambkʻ)
locative	գոյութեան (goyutʻean)		գոյութիւնս (goyutʻiwns)

Descendants

• Armenian: գոյություն (goyutʻyun) (goyut’yun)

References

• Petrosean, Matatʻeay (1879) “գոյութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy