մոլորակ

Armenian

Etymology

From Old Armenian մոլորակ (molorak).

Pronunciation

• (Eastern Armenian) IPA^(key): /moloˈɾɑk/, [moloɾɑ́k]
• (Western Armenian) IPA^(key): /moloˈɾɑɡ/, [moloɾɑ́ɡ]

• Audio (Eastern Armenian):

  (file)

• Hyphenation: մո‧լո‧րակ

Noun

մոլորակ • (molorak)

1. (astronomy) planet

   Մեր մոլորակը մեկ արբանյակ ունի։ ― Mer molorakə mek arbanyak uni. ― Our planet has one moon.

   Մեր Արեգակնային համակարգն ութ մոլորակ ունի։ ― Mer Aregaknayin hamakargn utʻ molorak uni. ― There are eight planets in our Solar System.

Declension

i-type, inanimate (Eastern Armenian)
	singular	plural
nominative	մոլորակ (molorak)	մոլորակներ (molorakner)
dative	մոլորակի (moloraki)	մոլորակների (molorakneri)
ablative	մոլորակից (molorakicʻ)	մոլորակներից (moloraknericʻ)
instrumental	մոլորակով (molorakov)	մոլորակներով (moloraknerov)
locative	մոլորակում (molorakum)	մոլորակներում (moloraknerum)
	definite forms
nominative	մոլորակը/մոլորակն (molorakə/molorakn)	մոլորակները/մոլորակներն (moloraknerə/moloraknern)
dative	մոլորակին (molorakin)	մոլորակներին (moloraknerin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	մոլորակս (moloraks)	մոլորակներս (molorakners)
dative	մոլորակիս (molorakis)	մոլորակներիս (molorakneris)
ablative	մոլորակիցս (molorakicʻs)	մոլորակներիցս (moloraknericʻs)
instrumental	մոլորակովս (molorakovs)	մոլորակներովս (moloraknerovs)
locative	մոլորակումս (molorakums)	մոլորակներումս (moloraknerums)
	2nd person possessive forms (your)
nominative	մոլորակդ (molorakd)	մոլորակներդ (moloraknerd)
dative	մոլորակիդ (molorakid)	մոլորակներիդ (moloraknerid)
ablative	մոլորակիցդ (molorakicʻd)	մոլորակներիցդ (moloraknericʻd)
instrumental	մոլորակովդ (molorakovd)	մոլորակներովդ (moloraknerovd)
locative	մոլորակումդ (molorakumd)	մոլորակներումդ (moloraknerumd)

Derived terms

• այլմոլորակային (aylmolorakayin)
• միջմոլորակային (miǰmolorakayin)
• մոլորակածիր (molorakacir)
• մոլորակաձև (molorakajew)
• մոլորացույց (moloracʻuycʻ)
• մոլորակուղի (molorakuġi)
• մոլորակային (molorakayin)

Old Armenian

Etymology

From մոլորիմ (molorim, “to wander”) +‎ -ակ (-ak). Calque of Ancient Greek πλανήτης (planḗtēs, “wanderer; planet”).

Noun

մոլորակ • (molorak)

1. (astronomy) planet, wandering star [from 5th c.]

Declension

i-a-type

	singular		plural
nominative	մոլորակ (molorak)		մոլորակք (molorakkʻ)
genitive	մոլորակի (moloraki)		մոլորակաց (molorakacʻ)
dative	մոլորակի (moloraki)		մոլորակաց (molorakacʻ)
accusative	մոլորակ (molorak)		մոլորակս (moloraks)
ablative	մոլորակէ (molorakē)		մոլորակաց (molorakacʻ)
instrumental	մոլորակաւ (molorakaw)		մոլորակաւք = մոլորակօք (molorakawkʻ = molorakōkʻ)
locative	մոլորակի (moloraki)		մոլորակս (moloraks)

Derived terms

• եօթնամոլորակք (eōtʻnamolorakkʻ)
• մոլորակադէտ (molorakadēt)
• մոլորակային (molorakayin)
• մոլորակաչափ (molorakačʻapʻ)
• մոլորակատիպք (molorakatipkʻ)

Descendants

• Armenian: մոլորակ (molorak)

References

• Petrosean, Matatʻeay (1879) “մոլորակ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn, Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “մոլորակ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy