պետութիւն

Old Armenian

Etymology

From պետ (pet) +‎ -ութիւն (-utʻiwn).

Noun

պետութիւն • (petutʻiwn)

1. command, rule, reign, sway, domination, dominion, authority, power

   պետութիւնք ― petutʻiwnkʻ ― powers (hierarchy of angels)

   հոգեւոր պետութիւնք ― hogewor petutʻiwnkʻ ― ecclesiastical principalities, bishops, etc

2. government, state, kingdom, empire

Declension

n-type

	singular		plural
nominative	պետութիւն (petutʻiwn)		պետութիւնք (petutʻiwnkʻ)
genitive	պետութեան (petutʻean)		պետութեանց (petutʻeancʻ)
dative	պետութեան (petutʻean)		պետութեանց (petutʻeancʻ)
accusative	պետութիւն (petutʻiwn)		պետութիւնս (petutʻiwns)
ablative	պետութենէ (petutʻenē)		պետութեանց (petutʻeancʻ)
instrumental	պետութեամբ (petutʻeamb)		պետութեամբք (petutʻeambkʻ)
locative	պետութեան (petutʻean)		պետութիւնս (petutʻiwns)

Descendants

• Armenian: պետություն (petutʻyun)

References

• Petrosean, Matatʻeay (1879) “պետութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy