اجازه دادن
Persian edit
Etymology edit
اجازه (ejâze, “permission”) + دادن (dâdan, “to give”).
Pronunciation edit
- (Classical Persian) IPA(key): [ʔi.d͡ʒɑː.za dɑː.ðan]
- (Iran, formal) IPA(key): [ʔe.d͡ʒɒː.ze d̪ɒː.d̪æn]
- (Tajik, formal) IPA(key): [ʔi.d͡ʒɔ.zä d̪ɔ.d̪än]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | ijāza dāḏan |
| Dari reading? | ijāza dādan |
| Iranian reading? | ejâze dâdan |
| Tajik reading? | ijoza dodan |
Verb edit
- (with subjunctive) to give permission; to let, to allow
- 2021, “مخالفان سعودی: حکومت پادشاهی عربستان آینده‌ای تلخ دارد”, in irna.ir[1], Islamic Republic News Agency:
- بن سلمان نیرویی محرک برای باز کردن جامعه عربستان و تنوع اقتصادی این کشور است و او کسی است که نفوذ پلیس مذهبی را محدود کرد و به گردشگران غربی اجازه ورود به کشور و به زنان اجازه رانندگی داد و اجازه داد که زنان بدون اجازه سرپرست، سفر کنند.
- ben salmân niru-yi moharrek barâ-ye bâz kardan-e jâme'e-ye arabestân o tanavvo'-e eqtesâdi-ye in kešvar ast va u kasi ast ke nofuz-e polis-e mazhabi-râ mahdud kard o be gardešgarân-e ğarbi ejâze-ye vorud be kešvar o be zanân ejâze-ye rânandegi dâd o ejâze dâd ke zanân bedun-e ejâze-ye sarparast safar konand.
- Bin Salman is a driving force for the opening of Saudi society and the economic diversification of this country, and he is the person who circumscribed the authority of the religious police and gave Western tourists permission to enter the country and women permission to drive, and allowed women to travel without the permission of a supervisor.
Conjugation edit
| infinitive | اجازه دادن (ejâze dâdán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | اجازه ده (ejâze deh) | ||||||
| past | اجازه داد (ejâze dâd) | |||||||
| participle | present | اجازه دهنده (ejâze dehandé) | ||||||
| past | اجازه داده (ejâze dâdé) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | اجازه دهم (ejâze déham) |
اجازه دهی (ejâze déhi) |
اجازه دهد (ejâze déhad) |
اجازه دهیم (ejâze déhim) |
اجازه دهید (ejâze déhid) |
اجازه دهند (ejâze déhand) | |
| present (imperfect) | اجازه می‌دهم (ejâze mí-deham) |
اجازه می‌دهی (ejâze mí-dehi) |
اجازه می‌دهد (ejâze mí-dehad) |
اجازه می‌دهیم (ejâze mí-dehim) |
اجازه می‌دهید (ejâze mí-dehid) |
اجازه می‌دهند (ejâze mí-dehand) | ||
| present progressive | دارم اجازه می‌دهم (dấram ejâze mí-deham) |
داری اجازه می‌دهی (dấri ejâze mí-dehi) |
دارد اجازه می‌دهد (dấrad ejâze mí-dehad) |
داریم اجازه می‌دهیم (dấrim ejâze mí-dehim) |
دارید اجازه می‌دهید (dấrid ejâze mí-dehid) |
دارند اجازه می‌دهند (dấrand ejâze mí-dehand) | ||
| present perfect | اجازه داده‌ام (ejâze dâdé-am) |
اجازه داده‌ای (ejâze dâdé-i) |
اجازه داده است (ejâze dâdé ast) |
اجازه داده‌ایم (ejâze dâdé-im) |
اجازه داده‌اید (ejâze dâdé-id) |
اجازه داده‌اند (ejâze dâdé-and) | ||
| past | اجازه دادم (ejâze dấdam) |
اجازه دادی (ejâze dấdi) |
اجازه داد (ejâze dâd) |
اجازه دادیم (ejâze dấdim) |
اجازه دادید (ejâze dấdid) |
اجازه دادند (ejâze dấdand) | ||
| past (imperfect) | اجازه می‌دادم (ejâze mí-dâdam) |
اجازه می‌دادی (ejâze mí-dâdi) |
اجازه می‌داد (ejâze mí-dâd) |
اجازه می‌دادیم (ejâze mí-dâdim) |
اجازه می‌دادید (ejâze mí-dâdid) |
اجازه می‌دادند (ejâze mí-dâdand) | ||
| past progressive | داشتم اجازه می‌دادم (dấštam ejâze mí-dâdam) |
داشتی اجازه می‌دادی (dấšti ejâze mí-dâdi) |
داشت اجازه می‌داد (dâšt ejâze mí-dâd) |
داشتیم اجازه می‌دادیم (dấštim ejâze mí-dâdim) |
داشتید اجازه می‌دادید (dấštid ejâze mí-dâdid) |
داشتند اجازه می‌دادند (dấštand ejâze mí-dâdand) | ||
| pluperfect | اجازه داده بودم (ejâze dâdé búdam) |
اجازه داده بودی (ejâze dâdé búdi) |
اجازه داده بود (ejâze dâdé bud) |
اجازه داده بودیم (ejâze dâdé búdim) |
اجازه داده بودید (ejâze dâdé búdid) |
اجازه داده بودند (ejâze dâdé búdand) | ||
| future | اجازه خواهم داد (ejâze xâhám dâd) |
اجازه خواهی داد (ejâze xâhí dâd) |
اجازه خواهد داد (ejâze xâhád dâd) |
اجازه خواهیم داد (ejâze xâhím dâd) |
اجازه خواهید داد (ejâze xâhíd dâd) |
اجازه خواهند داد (ejâze xâhánd dâd) | ||
| subjunctive | present | اجازه بدهم (ejâze bédeham) |
اجازه بدهی (ejâze bédehi) |
اجازه بدهد (ejâze bédehad) |
اجازه بدهیم (ejâze bédehim) |
اجازه بدهید (ejâze bédehid) |
اجازه بدهند (ejâze bédehand) | |
| past | اجازه داده باشم (ejâze dâdé bấšam) |
اجازه داده باشی (ejâze dâdé bấši) |
اجازه داده باشد (ejâze dâdé bấšad) |
اجازه داده باشیم (ejâze dâdé bấšim) |
اجازه داده باشید (ejâze dâdé bấšid) |
اجازه داده باشند (ejâze dâdé bấšand) | ||
| imperative | اجازه بده (ejâze bédeh) |
اجازه بدهید (ejâze bédehid) |
||||||
| infinitive | اجازه دادن (ejâze dâdán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | اجازه ده (ejâze de) | ||||||
| past | اجازه داد (ejâze dâd) | |||||||
| participle | present | اجازه دهنده (ejâze dahandé) | ||||||
| past | اجازه داده (ejâze dâdé) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | اجازه دم (ejâze dam) |
اجازه دی (ejâze di) |
اجازه ده (ejâze de) |
اجازه دیم (ejâze dim) |
اجازه دین (ejâze din) |
اجازه دن (ejâze dan) | |
| present (imperfect) | اجازه می‌دم (ejâze mí-dam) |
اجازه می‌دی (ejâze mí-di) |
اجازه می‌ده (ejâze mí-de) |
اجازه می‌دیم (ejâze mí-dim) |
اجازه می‌دین (ejâze mí-din) |
اجازه می‌دن (ejâze mí-dan) | ||
| present progressive | دارم اجازه می‌دم (dấram ejâze mí-dam) |
داری اجازه می‌دی (dấri ejâze mí-di) |
داره اجازه می‌ده (dấre ejâze mí-de) |
داریم اجازه می‌دیم (dấrim ejâze mí-dim) |
دارین اجازه می‌دین (dấrin ejâze mí-din) |
دارن اجازه می‌دن (dấran ejâze mí-dan) | ||
| present perfect | اجازه داده‌ام (ejâze dâdám) |
اجازه داده‌ای (ejâze dâdí) |
اجازه داده (ejâze dâdé) |
اجازه داده‌ایم (ejâze dâdím) |
اجازه داده‌این (ejâze dâdín) |
اجازه داده‌ان (ejâze dâdán) | ||
| past | اجازه دادم (ejâze dấdam) |
اجازه دادی (ejâze dấdi) |
اجازه داد (ejâze dấd) |
اجازه دادیم (ejâze dấdim) |
اجازه دادین (ejâze dấdin) |
اجازه دادن (ejâze dấdan) | ||
| past (imperfect) | اجازه می‌دادم (ejâze mí-dâdam) |
اجازه می‌دادی (ejâze mí-dâdi) |
اجازه می‌داد (ejâze mí-dâd) |
اجازه می‌دادیم (ejâze mí-dâdim) |
اجازه می‌دادین (ejâze mí-dâdin) |
اجازه می‌دادن (ejâze mí-dâdan) | ||
| past progressive | داشتم اجازه می‌دادم (dấštam ejâze mí-dâdam) |
داشتی اجازه می‌دادی (dấšti ejâze mí-dâdi) |
داشت اجازه می‌داد (dấšt ejâze mí-dâd) |
داشتیم اجازه می‌دادیم (dấštim ejâze mí-dâdim) |
داشتین اجازه می‌دادین (dấštin ejâze mí-dâdin) |
داشتن اجازه می‌دادن (dấštan ejâze mí-dâdan) | ||
| pluperfect | اجازه داده بودم (ejâze dâdé búdam) |
اجازه داده بودی (ejâze dâdé búdi) |
اجازه داده بود (ejâze dâdé bud) |
اجازه داده بودیم (ejâze dâdé búdim) |
اجازه داده بودین (ejâze dâdé búdin) |
اجازه داده بودن (ejâze dâdé búdan) | ||
| subjunctive | present | اجازه بدم (ejâze bédam) |
اجازه بدی (ejâze bédi) |
اجازه بده (ejâze béde) |
اجازه بدیم (ejâze bédim) |
اجازه بدین (ejâze bédin) |
اجازه بدن (ejâze bédan) | |
| past | اجازه داده باشم (ejâze dâdé bấšam) |
اجازه داده باشی (ejâze dâdé bấši) |
اجازه داده باشه (ejâze dâdé bấše) |
اجازه داده باشیم (ejâze dâdé bấšim) |
اجازه داده باشین (ejâze dâdé bấšin) |
اجازه داده باشن (ejâze dâdé bấšan) | ||
| imperative | اجازه بده (ejâze béde) |
اجازه بدین (ejâze bédin) |
||||||
| infinitive | اجازه دادن (ejâze dâdán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | اجازه ده (ejâze de) | ||||||
| past | اجازه داد (ejâze dâd) | |||||||
| participle | present | اجازه دهنده (ejâze dehandé) | ||||||
| past | اجازه داده (ejâze dâdé) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | اجازه دم (ejâze dam) |
اجازه دی (ejâze dey) |
اجازه ده (ejâze dey) |
اجازه دیم (ejâze deym) |
اجازه دین (ejâze deyn) |
اجازه دن (ejâze dan) | |
| present (imperfect) | اجازه می‌دم (ejâze mí-dam) |
اجازه می‌دی (ejâze mí-dey) |
اجازه می‌ده (ejâze mí-de) |
اجازه می‌دیم (ejâze mí-deym) |
اجازه می‌دین (ejâze mí-deyn) |
اجازه می‌دن (ejâze mí-dan) | ||
| present progressive | دارم اجازه می‌دم (dấram ejâze mí-dam) |
داری اجازه می‌دی (dấri ejâze mí-dey) |
داره اجازه می‌ده (dấre ejâze mí-de) |
داریم اجازه می‌دیم (dấrim ejâze mí-dim) |
دارین اجازه می‌دین (dấrin ejâze mí-deyn) |
دارن اجازه می‌دن (dấran ejâze mí-dan) | ||
| present perfect | اجازه داده‌م (ejâze dâdám) |
اجازه داده‌ی (ejâze dâdéy) |
اجازه داده (ejâze dâdé) |
اجازه داده‌یم (ejâze dâdéym) |
اجازه داده‌ین (ejâze dâdéyn) |
اجازه داده‌ن (ejâze dâdán) | ||
| past | اجازه دادم (ejâze dấdam) |
اجازه دادی (ejâze dấdi) |
اجازه داد (ejâze dấd) |
اجازه دادیم (ejâze dấdim) |
اجازه دادین (ejâze dấdin) |
اجازه دادن (ejâze dấdan) | ||
| past (imperfect) | اجازه می‌دادم (ejâze mí-dâdam) |
اجازه می‌دادی (ejâze mí-dâdi) |
اجازه می‌داد (ejâze mí-dâd) |
اجازه می‌دادیم (ejâze mí-dâdim) |
اجازه می‌دادین (ejâze mí-dâdin) |
اجازه می‌دادن (ejâze mí-dâdan) | ||
| past progressive | داشتم اجازه می‌دادم (dấštam ejâze mí-dâdam) |
داشتی اجازه می‌دادی (dấšti ejâze mí-dâdi) |
داشت اجازه می‌داد (dấšt ejâze mí-dâd) |
داشتیم اجازه می‌دادیم (dấštim ejâze mí-dâdim) |
داشتین اجازه می‌دادین (dấštin ejâze mí-dâdin) |
داشتن اجازه می‌دادن (dấštan ejâze mí-dâdan) | ||
| pluperfect | اجازه داده بودم (ejâze dâdé búdam) |
اجازه داده بودی (ejâze dâdé búdi) |
اجازه داده بود (ejâze dâdé bud) |
اجازه داده بودیم (ejâze dâdé búdim) |
اجازه داده بودین (ejâze dâdé búdin) |
اجازه داده بودن (ejâze dâdé búdan) | ||
| subjunctive | present | اجازه بدم (ejâze bédam) |
اجازه بدی (ejâze bédey) |
اجازه بده (ejâze béde) |
اجازه بدیم (ejâze bédeym) |
اجازه بدین (ejâze bédeyn) |
اجازه بدن (ejâze bédan) | |
| past | اجازه داده باشم (ejâze dâdé bấšam) |
اجازه داده باشی (ejâze dâdé bấši) |
اجازه داده باشه (ejâze dâdé bấše) |
اجازه داده باشیم (ejâze dâdé bấšim) |
اجازه داده باشین (ejâze dâdé bấšin) |
اجازه داده باشن (ejâze dâdé bấšan) | ||
| imperative | اجازه بده (ejâze béde) |
اجازه بدین (ejâze bédin) |
||||||