Persian

edit

Etymology

edit

From نام (nâm, name) +‎ ـی (-i).

Pronunciation

edit
 

Readings
Classical reading? nāmī
Dari reading? nāmī
Iranian reading? nâmi
Tajik reading? nomī

Adjective

edit

نامی (nâmi)

  1. famed; renowned
    Synonyms: مشهور (mašhur), نامبردار (nâmbordâr)
    • c. 1030, Fakhr al-Dīn Asʿad Gurgānī, ويس و رامين [Vīs u Rāmīn]‎[2]:
      مهان نامی از هر شهر و کشور
      یلان جنگی از هر مرز و گوهر
      mihān-i nāmī az har šahr u kišwar
      yalān-i jangī az har marz u gawhar
      Renowned nobles from every city and kingdom,
      Warlike heroes from every borderland and bloodline.
      (Classical Persian romanization)

Urdu

edit

Etymology

edit

From نام (nām) +‎ ـی ().

Pronunciation

edit

Adjective

edit

نامِی (nāmī) (indeclinable, Hindi spelling नामी)

  1. having a good reputation
  2. famous, celebrated[1]
    Synonyms: پْرَکھْیات (prakhyāt), مَشہُور (maśhūr), مَقْبُول (maqbūl), مَعْرُوف (ma'rūf), وِکھْیات (vikhyāt)

References

edit
  1. ^ “نامی لفظ کے معانی | naamii - Urdu meaning”, in Rekhta Dictionary[1] (in Urdu), 2023 December 28 (last accessed)