सत्य

Contents

HindiEdit

EtymologyEdit

From Sanskrit सत्य (satya, “true; truth, reality”).

AdjectiveEdit

सत्य • (satya) (Urdu spelling ستیہ‏)

1. true
2. real
3. genuine
4. sincere
5. honest
6. truthful

AntonymsEdit

• मिथ्या (mithyā)

SynonymsEdit

• सच्च (sacc)
• सच्चा (saccā)

NounEdit

सत्य • (satya) m (Urdu spelling ستیہ‏)

1. truth
2. reality
3. sincerity

AntonymsEdit

• मिथ्या (mithyā)

SynonymsEdit

• सच्च (sacc)
• सच्चाई (saccāī)

See alsoEdit

• सत्या f (satyā)

---

SanskritEdit

EtymologyEdit

From Proto-Indo-Iranian *Hsatyás, from Proto-Indo-European *h₁s-n̥t-yós, from *h₁es-. Compare Avestan 𐬵𐬀𐬌𐬚𐬌𐬌𐬀‏ (haiθiia) and Old Persian 𐏃𐏁𐎡𐎹 (hašiya-).

AdjectiveEdit

सत्य • (satya)

1. true,
2. real, actual
3. genuine
4. sincere, honest
5. truthful, faithful
6. pure
7. virtuous
8. good
9. successful
10. effectual
11. valid

DescendantsEdit

• Malay: setia
• Telugu: సత్యము (satyamu)

NounEdit

सत्य • (satya) n

1. truth
2. reality

InflectionEdit

Neuter a-stem declension of सत्य
Nom. sg.	सत्यम् (satyam)
Gen. sg.	सत्यस्य (satyasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	सत्यम् (satyam)	सत्ये (satye)	सत्यानि (satyāni)
Vocative	सत्य (satya)	सत्ये (satye)	सत्यानि (satyāni)
Accusative	सत्यम् (satyam)	सत्ये (satye)	सत्यानि (satyāni)
Instrumental	सत्येन (satyena)	सत्याभ्याम् (satyābhyām)	सत्यैः (satyaiḥ)
Dative	सत्या (satyā)	सत्याभ्याम् (satyābhyām)	सत्येभ्यः (satyebhyaḥ)
Ablative	सत्यात् (satyāt)	सत्याभ्याम् (satyābhyām)	सत्येभ्यः (satyebhyaḥ)
Genitive	सत्यस्य (satyasya)	सत्ययोः (satyayoḥ)	सत्यानाम् (satyānām)
Locative	सत्ये (satye)	सत्ययोः (satyayoḥ)	सत्येषु (satyeṣu)

ReferencesEdit

• Monier-Williams Sanskrit-English Dictionary, page 1135