இரங்கு

Tamil

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɪɾɐŋɡʊ/, [ɪɾɐŋɡɯ]

Verb

இரங்கு • (iraṅku)

1. (intransitive) to feel pity

   Synonym: பரிதபி (paritapi)

2. to condescend, show grace

   Synonym: கருணைசெய் (karuṇaicey)

3. to be aggrieved, be distressed of mind

   Synonym: மனமழி (maṉamaḻi)

4. to weep cry

   Synonym: அழு (aḻu)

5. to repent

   Synonym: பச்சாத்தாபப்படு (paccāttāpappaṭu)

6. to roar

   Synonym: ஒலி (oli)

Conjugation

Conjugation of இரங்கு (iraṅku)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	இரங்குகிறேன் iraṅkukiṟēṉ	இரங்குகிறாய் iraṅkukiṟāy	இரங்குகிறான் iraṅkukiṟāṉ	இரங்குகிறாள் iraṅkukiṟāḷ	இரங்குகிறார் iraṅkukiṟār	இரங்குகிறது iraṅkukiṟatu
past	இரங்கினேன் iraṅkiṉēṉ	இரங்கினாய் iraṅkiṉāy	இரங்கினான் iraṅkiṉāṉ	இரங்கினாள் iraṅkiṉāḷ	இரங்கினார் iraṅkiṉār	இரங்கினது iraṅkiṉatu
future	இரங்குவேன் iraṅkuvēṉ	இரங்குவாய் iraṅkuvāy	இரங்குவான் iraṅkuvāṉ	இரங்குவாள் iraṅkuvāḷ	இரங்குவார் iraṅkuvār	இரங்கும் iraṅkum
future negative	இரங்கமாட்டேன் iraṅkamāṭṭēṉ	இரங்கமாட்டாய் iraṅkamāṭṭāy	இரங்கமாட்டான் iraṅkamāṭṭāṉ	இரங்கமாட்டாள் iraṅkamāṭṭāḷ	இரங்கமாட்டார் iraṅkamāṭṭār	இரங்காது iraṅkātu
negative	இரங்கவில்லை iraṅkavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	இரங்குகிறோம் iraṅkukiṟōm	இரங்குகிறீர்கள் iraṅkukiṟīrkaḷ	இரங்குகிறார்கள் iraṅkukiṟārkaḷ		இரங்குகின்றன iraṅkukiṉṟaṉa
past	இரங்கினோம் iraṅkiṉōm	இரங்கினீர்கள் iraṅkiṉīrkaḷ	இரங்கினார்கள் iraṅkiṉārkaḷ		இரங்கினன iraṅkiṉaṉa
future	இரங்குவோம் iraṅkuvōm	இரங்குவீர்கள் iraṅkuvīrkaḷ	இரங்குவார்கள் iraṅkuvārkaḷ		இரங்குவன iraṅkuvaṉa
future negative	இரங்கமாட்டோம் iraṅkamāṭṭōm	இரங்கமாட்டீர்கள் iraṅkamāṭṭīrkaḷ	இரங்கமாட்டார்கள் iraṅkamāṭṭārkaḷ		இரங்கா iraṅkā
negative	இரங்கவில்லை iraṅkavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
	இரங்கு iraṅku			இரங்குங்கள் iraṅkuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
	இரங்காதே iraṅkātē			இரங்காதீர்கள் iraṅkātīrkaḷ
perfect	present		past		future
	past of இரங்கிவிடு (iraṅkiviṭu)		past of இரங்கிவிட்டிரு (iraṅkiviṭṭiru)		future of இரங்கிவிடு (iraṅkiviṭu)
progressive	இரங்கிக்கொண்டிரு iraṅkikkoṇṭiru
effective	இரங்கப்படு iraṅkappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	இரங்க iraṅka			இரங்காமல் இருக்க iraṅkāmal irukka
potential	இரங்கலாம் iraṅkalām			இரங்காமல் இருக்கலாம் iraṅkāmal irukkalām
cohortative	இரங்கட்டும் iraṅkaṭṭum			இரங்காமல் இருக்கட்டும் iraṅkāmal irukkaṭṭum
casual conditional	இரங்குவதால் iraṅkuvatāl			இரங்காத்தால் iraṅkāttāl
conditional	இரங்கினால் iraṅkiṉāl			இரங்காவிட்டால் iraṅkāviṭṭāl
adverbial participle	இரங்கி iraṅki			இரங்காமல் iraṅkāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
	இரங்குகிற iraṅkukiṟa	இரங்கின iraṅkiṉa	இரங்கும் iraṅkum	இரங்காத iraṅkāta
verbal noun	singular				plural
	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	இரங்குகிறவன் iraṅkukiṟavaṉ	இரங்குகிறவள் iraṅkukiṟavaḷ	இரங்குகிறவர் iraṅkukiṟavar	இரங்குகிறது iraṅkukiṟatu	இரங்குகிறவர்கள் iraṅkukiṟavarkaḷ	இரங்குகிறவை iraṅkukiṟavai
past	இரங்கினவன் iraṅkiṉavaṉ	இரங்கினவள் iraṅkiṉavaḷ	இரங்கினவர் iraṅkiṉavar	இரங்கினது iraṅkiṉatu	இரங்கினவர்கள் iraṅkiṉavarkaḷ	இரங்கினவை iraṅkiṉavai
future	இரங்குபவன் iraṅkupavaṉ	இரங்குபவள் iraṅkupavaḷ	இரங்குபவர் iraṅkupavar	இரங்குவது iraṅkuvatu	இரங்குபவர்கள் iraṅkupavarkaḷ	இரங்குபவை iraṅkupavai
negative	இரங்காதவன் iraṅkātavaṉ	இரங்காதவள் iraṅkātavaḷ	இரங்காதவர் iraṅkātavar	இரங்காதது iraṅkātatu	இரங்காதவர்கள் iraṅkātavarkaḷ	இரங்காதவை iraṅkātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
	இரங்குவது iraṅkuvatu		இரங்குதல் iraṅkutal		இரங்கல் iraṅkal

References

• University of Madras (1924–1936) “இரங்கு”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press