தெய்வம்

Tamil

Etymology

From தெய்வ (teyva, “divine, godly”), borrowed from Sanskrit दैव (daiva). Compare cognates Malayalam ദൈവം (daivaṁ), Telugu దైవము (daivamu) and Kannada ದೈವಂ (daivaṃ).

Pronunciation

• IPA^(key): /d̪ɛjʋɐm/

Noun

தெய்வம் • (teyvam) (plural தெய்வங்கள்)

1. god, goddess, deity

   Synonyms: கடவுள் (kaṭavuḷ), இறைவன் (iṟaivaṉ), ஆண்டவர் (āṇṭavar), பெருமான் (perumāṉ), பரம்பொருள் (paramporuḷ), பகவான் (pakavāṉ), மெய்ப்பொருள் (meypporuḷ), சாமி (cāmi), கோ (kō)

2. a benevolent and kind person

Declension

m-stem declension of தெய்வம் (teyvam)
	Singular	Plural
Nominative	தெய்வம் teyvam	தெய்வங்கள் teyvaṅkaḷ
Vocative	தெய்வமே teyvamē	தெய்வங்களே teyvaṅkaḷē
Accusative	தெய்வத்தை teyvattai	தெய்வங்களை teyvaṅkaḷai
Dative	தெய்வத்துக்கு teyvattukku	தெய்வங்களுக்கு teyvaṅkaḷukku
Genitive	தெய்வத்துடைய teyvattuṭaiya	தெய்வங்களுடைய teyvaṅkaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	தெய்வம் teyvam	தெய்வங்கள் teyvaṅkaḷ
Vocative	தெய்வமே teyvamē	தெய்வங்களே teyvaṅkaḷē
Accusative	தெய்வத்தை teyvattai	தெய்வங்களை teyvaṅkaḷai
Dative	தெய்வத்துக்கு teyvattukku	தெய்வங்களுக்கு teyvaṅkaḷukku
Benefactive	தெய்வத்துக்காக teyvattukkāka	தெய்வங்களுக்காக teyvaṅkaḷukkāka
Genitive 1	தெய்வத்துடைய teyvattuṭaiya	தெய்வங்களுடைய teyvaṅkaḷuṭaiya
Genitive 2	தெய்வத்தின் teyvattiṉ	தெய்வங்களின் teyvaṅkaḷiṉ
Locative 1	தெய்வத்தில் teyvattil	தெய்வங்களில் teyvaṅkaḷil
Locative 2	தெய்வத்திடம் teyvattiṭam	தெய்வங்களிடம் teyvaṅkaḷiṭam
Sociative 1	தெய்வத்தோடு teyvattōṭu	தெய்வங்களோடு teyvaṅkaḷōṭu
Sociative 2	தெய்வத்துடன் teyvattuṭaṉ	தெய்வங்களுடன் teyvaṅkaḷuṭaṉ
Instrumental	தெய்வத்தால் teyvattāl	தெய்வங்களால் teyvaṅkaḷāl
Ablative	தெய்வத்திலிருந்து teyvattiliruntu	தெய்வங்களிலிருந்து teyvaṅkaḷiliruntu

See also

• தேவா (tēvā)
• தேவி (tēvi)

References

• University of Madras (1924–1936) “தெய்வம்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press