กินแหนง

Thai

Etymology

From กิน (gin, “to eat; to take; to consume”) +‎ แหนง (“doubt; question; suspicion”).

Pronunciation

Orthographic		กินแหนง k i n æ h n ŋ
Phonemic		กิน-แหฺนง k i n – æ h ̥ n ŋ
Romanization	Paiboon	gin-nɛ̌ɛng
	Royal Institute	kin-naeng
(standard) IPA(key)		/kin˧.nɛːŋ˩˩˦/(R)

Verb

กินแหนง • (gin-nɛ̌ɛng) (abstract noun การกินแหนง or ความกินแหนง)

1. (idiomatic) to harbour suspicion (about); to suspect; to question; to distrust; to mistrust.

Derived terms

• กินแหนงแคลงใจ