Thai

edit

Etymology

edit

Suggested by Phraya Anuman Ratchathon (Yong Sathiankoset) to be from Cantonese (hap6, “to close; to shut”) + (bang1, “to collapse; to fall into ruins”).[1]

Pronunciation

edit
Orthographicอับปาง
ɒ ạ ɓ p ā ŋ
Phonemic
อับ-ปาง
ɒ ạ ɓ – p ā ŋ
RomanizationPaiboonàp-bpaang
Royal Instituteap-pang
(standard) IPA(key)/ʔap̚˨˩.paːŋ˧/(R)

Verb

edit

อับปาง (àp-bpaang) (abstract noun การอับปาง or ความอับปาง)

  1. (of a seagoing vessel only)[2] to capsize; to overturn; to sink.
  2. (figurative) to fall; to fail; to collapse; to come to ruin.[2]

Usage notes

edit

References

edit
  1. ^ สำนักงานราชบัณฑิตยสภา (2009 December 19) “อับปาง (๑๙ ธันวาคม ๒๕๕๒)”, in คลังความรู้ (in Thai), Bangkok: สำนักงานราชบัณฑิตยสภา, retrieved 2020-03-24
  2. 2.0 2.1 2.2 สำนักงานราชบัณฑิตยสภา (2007 October 5) “ล่ม-อับปาง (๕ ตุลาคม ๒๕๕๐)”, in คลังความรู้ (in Thai), Bangkok: สำนักงานราชบัณฑิตยสภา, retrieved 2020-03-24