อับปาง
Thai
editEtymology
editSuggested by Phraya Anuman Ratchathon (Yong Sathiankoset) to be from Cantonese 合 (hap6, “to close; to shut”) + 崩 (bang1, “to collapse; to fall into ruins”).[1]
Pronunciation
edit| Orthographic | อับปาง ɒ ạ ɓ p ā ŋ | |
| Phonemic | อับ-ปาง ɒ ạ ɓ – p ā ŋ | |
| Romanization | Paiboon | àp-bpaang |
| Royal Institute | ap-pang | |
| (standard) IPA(key) | /ʔap̚˨˩.paːŋ˧/(R) | |
Verb
editอับปาง • (àp-bpaang) (abstract noun การอับปาง or ความอับปาง)
- (of a seagoing vessel only)[2] to capsize; to overturn; to sink.
- (figurative) to fall; to fail; to collapse; to come to ruin.[2]
Usage notes
editReferences
edit- ^ สำนักงานราชบัณฑิตยสภา (2009 December 19) “อับปาง (๑๙ ธันวาคม ๒๕๕๒)”, in คลังความรู้ (in Thai), Bangkok: สำนักงานราชบัณฑิตยสภา, retrieved 2020-03-24
- ↑ 2.0 2.1 2.2 สำนักงานราชบัณฑิตยสภา (2007 October 5) “ล่ม-อับปาง (๕ ตุลาคม ๒๕๕๐)”, in คลังความรู้ (in Thai), Bangkok: สำนักงานราชบัณฑิตยสภา, retrieved 2020-03-24