เก่า

See also: เกา and เก้า

Thai

Etymology

From Proto-Tai *kawᴮ (“old (of non-living things)”), from Middle Chinese 故 (MC kuH, “old”). Cognate with Lao ເກົ່າ (kao), Tai Nüa ᥐᥝᥱ (kǎw), Lü ᦂᧁᧈ (k̇aw¹), Tai Dam ꪹꪀ꪿ꪱ, Shan ၵဝ်ႇ (kào), Ahom 𑜀𑜧 (kaw), Zhuang gaeuq.

Pronunciation

Orthographic/Phonemic		เก่า e k ˋ ā
Romanization	Paiboon	gào
	Royal Institute	kao
(standard) IPA(key)		/kaw˨˩/(R)

Adjective

เก่า • (gào) (abstract noun ความเก่า)

1. (of non-living things) old (having existed for a long time).
2. old; former; previous (of an earlier time).

Antonyms

• ใหม่ (mài)

 

Derived terms

• เก่าเก็บ
• เก่าแก่ (gào-gɛ̀ɛ)
• ศิษย์เก่า (sìt-gào)
• หัวเก่า (hǔua-gào)

 

See also

• แก่ (gɛ̀ɛ)