အော်

See also: ဪ

Burmese

Pronunciation

• IPA^(key): /ʔɔ̀/
• Romanization: MLCTS: au • ALA-LC: ʼoʻ • BGN/PCGN: aw • Okell: o

Etymology 1

From Proto-Sino-Tibetan *ʔaːw (“to shout, cry out”). Cognate with Mizo au (“to shout”), Old Chinese 呼 (OC *qʰaː, “to exhale, shout”) (STEDT).

Verb

အော် • (au)

1. to shout; call
2. to berate; scold

Derived terms

• ကုလားအော် (ku.la:au)
• ဖားအော် (hpa:au)
• ဟစ်အော် (hacau)
• အော်ကျယ်ဟစ်ကျယ် (au-kyaihackyai)
• အော်ကျယ်အော်ကျယ် (au-kyaiau-kyai)
• အော်ကြီးဟစ်ကျယ် (au-kri:hackyai)
• အော်ကြီးဟစ်ကြီး (au-kri:hackri:)
• အော်ငေါက် (au-ngauk)
• အော်ပွဲ (au-pwai:)
• အော်မြည် (au-mrany)
• အော်လန် (aulan)
• အော်ဟစ် (auhac)

 

Etymology 2

Perhaps an old Chinese loan, from Middle Chinese 澳 (MC 'awH|'juwk, “inlet, bay”). Shared lexeme across several mainland Southeast Asian languages, including Mon ဩ and Thai อ่าว (àao).

Noun

အော် • (au)

1. bay

Derived terms

• ပင်လယ်အော် (panglaiau)

 

Etymology 3

Noun

အော် • (au)

1. tenth in the set of twelve vowels traditionally taught in the learning of Burmese

Further reading

• “အော်” in Myanmar–English Dictionary (Myanmar Language Commission 1993). Searchable online at SEAlang.net.