See also: anerbieten

German

edit

Etymology

edit

Substantivization of anerbieten.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈanʔɛɐ̯ˌbiːtn̩/
  • Hyphenation: An‧er‧bie‧ten
  • Audio:(file)

Noun

edit

Anerbieten n (strong, genitive Anerbietens, plural Anerbieten)

  1. tender (formal offer)

Declension

edit

Further reading

edit