Diselenid
German edit
Etymology edit
Noun edit
Diselenid n (strong, genitive Diselenids, plural Diselenide)
Declension edit
Declension of Diselenid [neuter, strong]
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | ein | das | Diselenid | die | Diselenide |
genitive | eines | des | Diselenids | der | Diselenide |
dative | einem | dem | Diselenid | den | Diseleniden |
accusative | ein | das | Diselenid | die | Diselenide |