Enkelkind
German
editEtymology
editPronunciation
editNoun
editEnkelkind n (strong, genitive Enkelkindes or Enkelkinds, plural Enkelkinder)
Declension
editDeclension of Enkelkind [neuter, strong]
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | ein | das | Enkelkind | die | Enkelkinder |
genitive | eines | des | Enkelkindes, Enkelkinds | der | Enkelkinder |
dative | einem | dem | Enkelkind, Enkelkinde1 | den | Enkelkindern |
accusative | ein | das | Enkelkind | die | Enkelkinder |
1Now rare, see notes.