German edit

Etymology edit

knallen (to crack, to pop) +‎ Bonbon (candy)

Pronunciation edit

  • IPA(key): [ˈknalbɔ̃ˌbɔ̃ː], [ˈknalbɔŋˌbɔŋ]
  • (file)
  • Hyphenation: Knall‧bon‧bon

Noun edit

Knallbonbon m or n (strong, genitive Knallbonbons, plural Knallbonbons)

  1. Christmas cracker

Declension edit

Further reading edit