Korrespondent
See also: korrespondent
German edit
Etymology edit
From korrespondieren + -ent.
Pronunciation edit
Noun edit
Korrespondent m (weak, genitive Korrespondenten, plural Korrespondenten, feminine Korrespondentin)
- correspondent (male or of unspecified gender) (of a news organisation)
- Synonyms: Berichterstatter, Journalist, Reporter
Declension edit
Declension of Korrespondent [masculine, weak]
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | ein | der | Korrespondent | die | Korrespondenten |
genitive | eines | des | Korrespondenten | der | Korrespondenten |
dative | einem | dem | Korrespondenten | den | Korrespondenten |
accusative | einen | den | Korrespondenten | die | Korrespondenten |
Hyponyms edit
- Afrikakorrespondent
- Asienkorrespondent
- Auslandskorrespondent
- Chefkorrespondent
- Deutschlandkorrespondent
- Europakorrespondent
- Fernsehkorrespondent
- Hörfunkkorrespondent
- Inlandskorrespondent
- Italienkorrespondent
- Kriegskorrespondent
- Kulturkorrespondent
- Militärkorrespondent
- Nachrichtenkorrespondent
- Nahostkorrespondent
- Pressekorrespondent
- Rundfunkkorrespondent
- Sonderkorrespondent
- US-Korrespondent
- Wirtschaftskorrespondent
- Zeitungskorrespondent
Derived terms edit
Related terms edit
Further reading edit
- “Korrespondent” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache
- “Korrespondent” in Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikon
- “Korrespondent” in Duden online