Reconstruction:Proto-West Germanic/taikn
Proto-West Germanic edit
Etymology edit
From Proto-Germanic *taikną.
Noun edit
*taikn n[1]
Inflection edit
Neuter a-stem | ||
---|---|---|
Singular | ||
Nominative | *taikn | |
Genitive | *taiknas | |
Singular | Plural | |
Nominative | *taikn | *taiknu |
Accusative | *taikn | *taiknu |
Genitive | *taiknas | *taiknō |
Dative | *taiknē | *taiknum |
Instrumental | *taiknu | *taiknum |
Derived terms edit
Descendants edit
- Old English: tācn, tācen, tācon
- Old Frisian: tēken
- Old Saxon: tēken
- Old Dutch: teikan, teikin, teican
- Old High German: zeihhan
- → Friulian: tacolâ, tacon, taconâ
References edit
- ^ Ringe, Donald, Taylor, Ann (2014) The Development of Old English (A Linguistic History of English; 2), Oxford: Oxford University Press, →ISBN, page 48: “PWGmc *taikn”