Störenfried
German
editEtymology
editFrom stören (“to disturb”) + Fried (“peace”).
Pronunciation
editNoun
editStörenfried m (strong, genitive Störenfriedes or Störenfrieds, plural Störenfriede, feminine Störenfriedin)
- gadfly, troublemaker, disruptor, mischief-maker (male or of unspecified gender)
Declension
editDeclension of Störenfried [masculine, strong]
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | ein | der | Störenfried | die | Störenfriede |
genitive | eines | des | Störenfriedes, Störenfrieds | der | Störenfriede |
dative | einem | dem | Störenfried, Störenfriede1 | den | Störenfrieden |
accusative | einen | den | Störenfried | die | Störenfriede |
1Now rare, see notes.
Further reading
edit- “Störenfried” in Duden online