aandoenlijk
Dutch edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Adjective edit
aandoenlijk (comparative aandoenlijker, superlative aandoenlijkst)
- moving, touching (stirring one's emotion, especially pity, sadness and empathy)
- Synonyms: aangrijpend, roerend
- (obsolete) sensitive, sentimental
Inflection edit
Inflection of aandoenlijk | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | aandoenlijk | |||
inflected | aandoenlijke | |||
comparative | aandoenlijker | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | aandoenlijk | aandoenlijker | het aandoenlijkst het aandoenlijkste | |
indefinite | m./f. sing. | aandoenlijke | aandoenlijkere | aandoenlijkste |
n. sing. | aandoenlijk | aandoenlijker | aandoenlijkste | |
plural | aandoenlijke | aandoenlijkere | aandoenlijkste | |
definite | aandoenlijke | aandoenlijkere | aandoenlijkste | |
partitive | aandoenlijks | aandoenlijkers | — |
Derived terms edit
Descendants edit
- Afrikaans: aandoenlik
- → West Frisian: oandwaanlik (calque)