aanverwant

Dutch

Etymology

Compound of aan +‎ verwant.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaːn.vərˌʋɑnt/, /ˈaːn.vɛrˌʋɑnt/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: aan‧ver‧want

Adjective

aanverwant (not comparable)

1. (closely) related [from 18th c.]

Inflection

Inflection of aanverwant
uninflected	aanverwant
inflected	aanverwante
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		aanverwant
indefinite	m./f. sing.	aanverwante
	n. sing.	aanverwant
	plural	aanverwante
definite		aanverwante
partitive		aanverwants

Noun

aanverwant m (plural aanverwanten, diminutive aanverwantje n)

1. in-law