absurditas
LatinEdit
EtymologyEdit
NounEdit
absurditās f (genitive absurditātis); third declension
DeclensionEdit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | absurditās | absurditātēs |
Genitive | absurditātis | absurditātum |
Dative | absurditātī | absurditātibus |
Accusative | absurditātem | absurditātēs |
Ablative | absurditāte | absurditātibus |
Vocative | absurditās | absurditātēs |
Related termsEdit
DescendantsEdit
- → Albanian: absurditet
- → Catalan: absurditat
- → Czech: absurdita
- → Danish: absurditet
- → Dutch: absurditeit
- → English: absurdity
- → French: absurdité
- → German: Absurdität
- → Italian: assurdità
- → Middle French: absurdité
- French: absurdité
- → Norwegian Bokmål: absurditet
- → Middle English: absurdite
- English: absurdity
- French: absurdité
- → Portuguese: absurdidade
- → Romanian: absurditate
- → Spanish: absurdidad
- → Swedish: absurditet
ReferencesEdit
- “absurditas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- absurditas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- absurditas in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016