aiséirigh

Irish

Etymology

From ais- (“re-, back”) +‎ éirigh (“rise”, verb).

Verb

aiséirigh (present analytic aiséiríonn, future analytic aiséireoidh, verbal noun aiséirí, past participle aiséirithe)

1. (transitive) rise again, rerise

Conjugation

conjugation of aiséirigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	aiséirím	aiséiríonn tú; aiséirír†	aiséiríonn sé, sí	aiséirímid; aiséiríonn muid	aiséiríonn sibh	aiséiríonn siad; aiséiríd†	a aiséiríonn; a aiséiríos / a n-aiséiríonn*; a n-aiséiríos*	aiséirítear
	past	d'aiséirigh mé; d'aiséiríos / aiséirigh mé‡; aiséiríos‡	d'aiséirigh tú; d'aiséirís / aiséirigh tú‡; aiséirís‡	d'aiséirigh sé, sí / aiséirigh sé, sí‡	d'aiséiríomar; d'aiséirigh muid / aiséiríomar‡; aiséirigh muid‡	d'aiséirigh sibh; d'aiséiríobhair / aiséirigh sibh‡; aiséiríobhair‡	d'aiséirigh siad; d'aiséiríodar / aiséirigh siad‡; aiséiríodar‡	a d'aiséirigh / ar aiséirigh*	aiséiríodh; haiséiríodh†
	past habitual	d'aiséirínn / aiséirínn‡; n-aiséirínn‡‡	d'aiséiríteá / aiséiríteá‡; n-aiséiríteᇇ	d'aiséiríodh sé, sí / aiséiríodh sé, sí‡; n-aiséiríodh sé, s퇇	d'aiséirímis; d'aiséiríodh muid / aiséirímis‡; aiséiríodh muid‡; n-aiséirímis‡‡; n-aiséiríodh muid‡‡	d'aiséiríodh sibh / aiséiríodh sibh‡; n-aiséiríodh sibh‡‡	d'aiséirídís; d'aiséiríodh siad / aiséirídís; aiséiríodh siad‡; n-aiséirídís‡‡; n-aiséiríodh siad‡‡	a d'aiséiríodh / a n-aiséiríodh*	d'aiséirítí / aiséirítí‡; n-aiséirít퇇
future		aiséireoidh mé; aiséireod; aiséireochaidh mé†	aiséireoidh tú; aiséireoir†; aiséireochaidh tú†	aiséireoidh sé, sí; aiséireochaidh sé, sí†	aiséireoimid; aiséireoidh muid; aiséireochaimid†; aiséireochaidh muid†	aiséireoidh sibh; aiséireochaidh sibh†	aiséireoidh siad; aiséireoid†; aiséireochaidh siad†	a aiséireoidh; a aiséireos; a aiséireochaidh†; a aiséireochas† / a n-aiséireoidh*; a n-aiséireos*; a n-aiséireochaidh*†; a n-aiséireochas*†	aiséireofar; aiséireochar†
conditional		d'aiséireoinn; d'aiséireochainn† / aiséireoinn‡; aiséireochainn†‡; n-aiséireoinn‡‡; n-aiséireochainn†‡‡	d'aiséireofá; d'aiséireochthᆠ/ aiséireofá‡; aiséireochthᆇ; n-aiséireofᇇ; n-aiséireochthᆇ‡	d'aiséireodh sé, sí; d'aiséireochadh sé, s토/ aiséireodh sé, sí‡; aiséireochadh sé, s톇; n-aiséireodh sé, s퇇; n-aiséireochadh sé, s톇‡	d'aiséireoimis; d'aiséireodh muid; d'aiséireochaimis†; d'aiséireochadh muid† / aiséireoimis‡; aiséireodh muid‡; aiséireochaimis†‡; aiséireochadh muid†‡; n-aiséireoimis‡‡; n-aiséireodh muid‡‡; n-aiséireochaimis†‡‡; n-aiséireochadh muid†‡‡	d'aiséireodh sibh; d'aiséireochadh sibh† / aiséireodh sibh‡; aiséireochadh sibh†‡; n-aiséireodh sibh‡‡; n-aiséireochadh sibh†‡‡	d'aiséireoidís; d'aiséireodh siad; d'aiséireochadh siad† / aiséireoidís‡; aiséireodh siad‡; aiséireochadh siad†‡; n-aiséireoidís‡‡; n-aiséireodh siad‡‡; n-aiséireochadh siad†‡‡	a d'aiséireodh; a d'aiséireochadh† / a n-aiséireodh*; a n-aiséireochadh*†	d'aiséireofaí; d'aiséireochtha토/ aiséireofaí‡; aiséireochtha톇; n-aiséireofa퇇; n-aiséireochtha톇‡
subjunctive	present	go n-aiséirí mé; go n-aiséiríod†	go n-aiséirí tú; go n-aiséirír†	go n-aiséirí sé, sí	go n-aiséirímid; go n-aiséirí muid	go n-aiséirí sibh	go n-aiséirí siad; go n-aiséiríd†	—	go n-aiséirítear
	past	dá n-aiséirínn	dá n-aiséiríteá	dá n-aiséiríodh sé, sí	dá n-aiséirímis; dá n-aiséiríodh muid	dá n-aiséiríodh sibh	dá n-aiséirídís; dá n-aiséiríodh siad	—	dá n-aiséirítí
imperative		aiséirím	aiséirigh	aiséiríodh sé, sí	aiséirímis	aiséirígí; aiséirídh†	aiséirídís	—	aiséirítear
verbal noun		aiséirí
past participle		aiséirithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)

Mutation

Irish mutation
Radical	Eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
aiséirigh	n-aiséirigh	haiséirigh	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “aiséirigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN