See also: -aner, ἀνήρ, and ἄνερ

Bourbonnais-Berrichon edit

Verb edit

aner[1]

  1. to go

References edit

  1. ^
    1904, Paul Duchon, Grammaire et Dictionnaire Du Patois Bourbonnais (canton De Vareness), page 24:

Danish edit

Noun edit

aner c

  1. indefinite plural of ane

Verb edit

aner

  1. present of ane

Luxembourgish edit

Etymology edit

From Old High German andar, from Proto-Germanic *anþeraz. Cognate with German ander(er), Dutch ander, West Frisian oar, English other, Icelandic annar.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈaːneʀ/, [ˈaːnɐ]
  • (file)

Adjective edit

aner (masculine aneren, neuter anert, not comparable)

  1. other
  2. different

Declension edit

Norwegian Bokmål edit

Pronunciation edit

Verb edit

aner

  1. present tense of ane

Noun edit

aner m

  1. indefinite plural of ane

Anagrams edit