armoedig

Dutch

From armoede +‎ -ig.

armoedig (comparative armoediger, superlative armoedigst)

poor (suffering from poverty)
Dit is een armoedige streek.
This is a poor region.
shabby
Die kamer oogt erg armoedig.
That room looks very shabby.

Declension of armoedig
uninflected	armoedig
inflected	armoedige
comparative	armoediger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		armoedig	armoediger	het armoedigst het armoedigste
indefinite	m./f. sing.	armoedige	armoedigere	armoedigste
	n. sing.	armoedig	armoediger	armoedigste
	plural	armoedige	armoedigere	armoedigste
definite		armoedige	armoedigere	armoedigste
partitive		armoedigs	armoedigers	—