assensus
Latin edit
Alternative forms edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /asˈsen.sus/, [äs̠ˈs̠ẽːs̠ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /asˈsen.sus/, [äsˈsɛnsus]
Etymology 1 edit
Perfect participle of assentior
Participle edit
assēnsus (feminine assēnsa, neuter assēnsum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | assēnsus | assēnsa | assēnsum | assēnsī | assēnsae | assēnsa | |
Genitive | assēnsī | assēnsae | assēnsī | assēnsōrum | assēnsārum | assēnsōrum | |
Dative | assēnsō | assēnsō | assēnsīs | ||||
Accusative | assēnsum | assēnsam | assēnsum | assēnsōs | assēnsās | assēnsa | |
Ablative | assēnsō | assēnsā | assēnsō | assēnsīs | |||
Vocative | assēnse | assēnsa | assēnsum | assēnsī | assēnsae | assēnsa |
Descendants edit
Etymology 2 edit
assentior + -tus (forming action nouns)
Noun edit
assēnsus m (genitive assēnsūs); fourth declension
Declension edit
Fourth-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | assēnsus | assēnsūs |
Genitive | assēnsūs | assēnsuum |
Dative | assēnsuī | assēnsibus |
Accusative | assēnsum | assēnsūs |
Ablative | assēnsū | assēnsibus |
Vocative | assēnsus | assēnsūs |
References edit
- “assensus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- assensus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.