astaigh

See also: a-staigh

Irish

Etymology 1

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Verb

astaigh (present analytic astaíonn, future analytic astóidh, verbal noun astú, past participle astaithe)

1. (transitive) emit (gas, light, etc.)

   Synonym: cuir amach

Conjugation

conjugation of astaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	astaím	astaíonn tú; astaír†	astaíonn sé, sí	astaímid; astaíonn muid	astaíonn sibh	astaíonn siad; astaíd†	a astaíonn; a astaíos / a n-astaíonn*	astaítear
	past	d'astaigh mé; d'astaíos / astaigh mé‡; astaíos‡	d'astaigh tú; d'astaís / astaigh tú‡; astaís‡	d'astaigh sé, sí / astaigh sé, sí‡	d'astaíomar; d'astaigh muid / astaíomar‡; astaigh muid‡	d'astaigh sibh; d'astaíobhair / astaigh sibh‡; astaíobhair‡	d'astaigh siad; d'astaíodar / astaigh siad‡; astaíodar‡	a d'astaigh / ar astaigh*	astaíodh; hastaíodh†
	past habitual	d'astaínn / astaínn‡; n-astaínn‡‡	d'astaíteá / astaíteá‡; n-astaíteᇇ	d'astaíodh sé, sí / astaíodh sé, sí‡; n-astaíodh sé, s퇇	d'astaímis; d'astaíodh muid / astaímis‡; astaíodh muid‡; n-astaímis‡‡; n-astaíodh muid‡‡	d'astaíodh sibh / astaíodh sibh‡; n-astaíodh sibh‡‡	d'astaídís; d'astaíodh siad / astaídís; astaíodh siad‡; n-astaídís‡‡; n-astaíodh siad‡‡	a d'astaíodh / a n-astaíodh*	d'astaítí / astaítí‡; n-astaít퇇
future		astóidh mé; astód; astóchaidh mé†	astóidh tú; astóir†; astóchaidh tú†	astóidh sé, sí; astóchaidh sé, sí†	astóimid; astóidh muid; astóchaimid†; astóchaidh muid†	astóidh sibh; astóchaidh sibh†	astóidh siad; astóid†; astóchaidh siad†	a astóidh; a astós; a astóchaidh†; a astóchas† / a n-astóidh*; a n-astóchaidh*†	astófar; astóchar†
conditional		d'astóinn; d'astóchainn† / astóinn‡; astóchainn†‡; n-astóinn‡‡; n-astóchainn†‡‡	d'astófá; d'astóchthᆠ/ astófá‡; astóchthᆇ; n-astófᇇ; n-astóchthᆇ‡	d'astódh sé, sí; d'astóchadh sé, s토/ astódh sé, sí‡; astóchadh sé, s톇; n-astódh sé, s퇇; n-astóchadh sé, s톇‡	d'astóimis; d'astódh muid; d'astóchaimis†; d'astóchadh muid† / astóimis‡; astódh muid‡; astóchaimis†‡; astóchadh muid†‡; n-astóimis‡‡; n-astódh muid‡‡; n-astóchaimis†‡‡; n-astóchadh muid†‡‡	d'astódh sibh; d'astóchadh sibh† / astódh sibh‡; astóchadh sibh†‡; n-astódh sibh‡‡; n-astóchadh sibh†‡‡	d'astóidís; d'astódh siad; d'astóchadh siad† / astóidís‡; astódh siad‡; astóchadh siad†‡; n-astóidís‡‡; n-astódh siad‡‡; n-astóchadh siad†‡‡	a d'astódh; a d'astóchadh† / a n-astódh*; a n-astóchadh*†	d'astófaí; d'astóchtha토/ astófaí‡; astóchtha톇; n-astófa퇇; n-astóchtha톇‡
subjunctive	present	go n-astaí mé; go n-astaíod†	go n-astaí tú; go n-astaír†	go n-astaí sé, sí	go n-astaímid; go n-astaí muid	go n-astaí sibh	go n-astaí siad; go n-astaíd†	—	go n-astaítear
	past	dá n-astaínn	dá n-astaíteá	dá n-astaíodh sé, sí	dá n-astaímis; dá n-astaíodh muid	dá n-astaíodh sibh	dá n-astaídís; dá n-astaíodh siad	—	dá n-astaítí
imperative		astaím	astaigh	astaíodh sé, sí	astaímis	astaígí; astaídh†	astaídís	—	astaítear
verbal noun		astú
past participle		astaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)

Derived terms

• astaíocht f (“emission, emittance”)
• fótastaíoch (“photoemissive”, adjective)

 

Etymology 2

From Middle Irish astaigid, from Old Irish ad·suidi (“stops, holds back, detains, hinders; fixes, makes permanent or legal, binds, establishes”).

Verb

astaigh (present analytic astaíonn, future analytic astóidh, verbal noun astú, past participle astaithe)

1. (transitive, law) attach
2. Alternative form of fostaigh (“catch, hold fast, grip; engage, retain in service; hire, employ”)

Conjugation

conjugation of astaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	astaím	astaíonn tú; astaír†	astaíonn sé, sí	astaímid; astaíonn muid	astaíonn sibh	astaíonn siad; astaíd†	a astaíonn; a astaíos / a n-astaíonn*	astaítear
	past	d'astaigh mé; d'astaíos / astaigh mé‡; astaíos‡	d'astaigh tú; d'astaís / astaigh tú‡; astaís‡	d'astaigh sé, sí / astaigh sé, sí‡	d'astaíomar; d'astaigh muid / astaíomar‡; astaigh muid‡	d'astaigh sibh; d'astaíobhair / astaigh sibh‡; astaíobhair‡	d'astaigh siad; d'astaíodar / astaigh siad‡; astaíodar‡	a d'astaigh / ar astaigh*	astaíodh; hastaíodh†
	past habitual	d'astaínn / astaínn‡; n-astaínn‡‡	d'astaíteá / astaíteá‡; n-astaíteᇇ	d'astaíodh sé, sí / astaíodh sé, sí‡; n-astaíodh sé, s퇇	d'astaímis; d'astaíodh muid / astaímis‡; astaíodh muid‡; n-astaímis‡‡; n-astaíodh muid‡‡	d'astaíodh sibh / astaíodh sibh‡; n-astaíodh sibh‡‡	d'astaídís; d'astaíodh siad / astaídís; astaíodh siad‡; n-astaídís‡‡; n-astaíodh siad‡‡	a d'astaíodh / a n-astaíodh*	d'astaítí / astaítí‡; n-astaít퇇
future		astóidh mé; astód; astóchaidh mé†	astóidh tú; astóir†; astóchaidh tú†	astóidh sé, sí; astóchaidh sé, sí†	astóimid; astóidh muid; astóchaimid†; astóchaidh muid†	astóidh sibh; astóchaidh sibh†	astóidh siad; astóid†; astóchaidh siad†	a astóidh; a astós; a astóchaidh†; a astóchas† / a n-astóidh*; a n-astóchaidh*†	astófar; astóchar†
conditional		d'astóinn; d'astóchainn† / astóinn‡; astóchainn†‡; n-astóinn‡‡; n-astóchainn†‡‡	d'astófá; d'astóchthᆠ/ astófá‡; astóchthᆇ; n-astófᇇ; n-astóchthᆇ‡	d'astódh sé, sí; d'astóchadh sé, s토/ astódh sé, sí‡; astóchadh sé, s톇; n-astódh sé, s퇇; n-astóchadh sé, s톇‡	d'astóimis; d'astódh muid; d'astóchaimis†; d'astóchadh muid† / astóimis‡; astódh muid‡; astóchaimis†‡; astóchadh muid†‡; n-astóimis‡‡; n-astódh muid‡‡; n-astóchaimis†‡‡; n-astóchadh muid†‡‡	d'astódh sibh; d'astóchadh sibh† / astódh sibh‡; astóchadh sibh†‡; n-astódh sibh‡‡; n-astóchadh sibh†‡‡	d'astóidís; d'astódh siad; d'astóchadh siad† / astóidís‡; astódh siad‡; astóchadh siad†‡; n-astóidís‡‡; n-astódh siad‡‡; n-astóchadh siad†‡‡	a d'astódh; a d'astóchadh† / a n-astódh*; a n-astóchadh*†	d'astófaí; d'astóchtha토/ astófaí‡; astóchtha톇; n-astófa퇇; n-astóchtha톇‡
subjunctive	present	go n-astaí mé; go n-astaíod†	go n-astaí tú; go n-astaír†	go n-astaí sé, sí	go n-astaímid; go n-astaí muid	go n-astaí sibh	go n-astaí siad; go n-astaíd†	—	go n-astaítear
	past	dá n-astaínn	dá n-astaíteá	dá n-astaíodh sé, sí	dá n-astaímis; dá n-astaíodh muid	dá n-astaíodh sibh	dá n-astaídís; dá n-astaíodh siad	—	dá n-astaítí
imperative		astaím	astaigh	astaíodh sé, sí	astaímis	astaígí; astaídh†	astaídís	—	astaítear
verbal noun		astú
past participle		astaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)

Mutation

Irish mutation
Radical	Eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
astaigh	n-astaigh	hastaigh	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “astaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• “emit”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013–2024
• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “ad·suidi”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language