błyskotny

Polish

Etymology

From błyskotać +‎ -ny. First attested in 1640.

Pronunciation

• IPA^(key): /bwɘsˈkɔt.nɘ/
• Rhymes: -ɔtnɘ
• Syllabification: błys‧kot‧ny

Adjective

błyskotny (comparative błyskotniejszy, superlative najbłyskotniejszy, derived adverb błyskotnie)

1. (archaic) brilliant

   Synonym: błyskotliwy

Declension

Declension of błyskotny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	błyskotny		błyskotna	błyskotne	błyskotni	błyskotne
genitive	błyskotnego		błyskotnej	błyskotnego	błyskotnych
dative	błyskotnemu		błyskotnej	błyskotnemu	błyskotnym
accusative	błyskotnego	błyskotny	błyskotną	błyskotne	błyskotnych	błyskotne
instrumental	błyskotnym		błyskotną	błyskotnym	błyskotnymi
locative	błyskotnym		błyskotnej	błyskotnym	błyskotnych

Derived terms

noun

• błyskotność

 

Related terms

adjectives

• błyskawicowy
• błyskawiczny
• błyskotliwy
• błyskowy
• błyszczący

 

adverbs

• błyskawicowo
• błyskawicznie
• błyskotliwie
• błyszcząco

 

nouns

• błysk
• błyskaniec
• błyskawica
• błyskawiczność
• błyskota
• błyskotka
• błyskotliwość
• błystka
• błyszcz
• błyszczek
• błyszczka
• błyszczyk

 

verbs

• błyskać impf, błysnąć pf
• błyskotać impf
• błyszczeć impf, zabłyszczeć pf

 

Further reading

• błyskotny in Polish dictionaries at PWN