Polish edit

Etymology edit

From błyskotny +‎ -ość. First attested in 1817.[1][2]

Pronunciation edit

Noun edit

błyskotność f

  1. (archaic) brilliance, intelligence, quickwittedness
    Synonym: błyskotliwość

Declension edit

Related terms edit

adjectives
adverbs
nouns
verbs

References edit

  1. ^ Jan Paweł Woronicz (1817) Kazanie przy uroczystych exekwiach ś.p. J. O. Izabelli z Xiążąt Czartoryskich, Xiężny Lubomirskiey marszałkowej koronnej przez sprawującego obrządek religijny w kościele warszawskim św. Krzyża dnia 14 grudnia 1816 roku miane[1], page 5
  2. ^ błyskotność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading edit