bedelaar

Dutch

Etymology

From Middle Dutch bēdelāre. Equivalent to bedelen (“to beg”) +‎ -aar.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbeː.dəˌlaːr/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧de‧laar

Noun

bedelaar m (plural bedelaars, diminutive bedelaartje n, feminine bedelares)

1. (literally) A beggar, a mendicant, who requests alms or handouts.

   Synonym: schooier

2. (figuratively) A pauper, one who can't properly provide in his/her own/family's needs.

   Synonyms: armoedzaaier, pauper, schooier

Derived terms

• avondbedelaar
• bedelaars
• bedelaarsbier
• bedelaarsdeken
• bedelaarsdoelen
• bedelaarsgebed
• bedelaarsgesticht
• bedelaarsgezin
• bedelaarshuis
• bedelaarskind
• bedelaarskolonie
• bedelaarslijf
• bedelaarslompen
• bedelaarsluizen
• bedelaarsmaag
• bedelaarsmantel
• bedelaarsmis
• bedelaarsplunje
• bedelaarsrok
• bedelaarsroman
• bedelaarsstijl
• bedelaarsstulp
• bedelaarswerkhuis
• bedelaarszak
• bedelaren
• bedelarij
• stadsbedelaar
• straatbedelaar

 

Descendants

• Negerhollands: beddelaar, beddelvolk, bedlman

Anagrams

• deelbaar