bedelen

Dutch

Etymology 1

From Middle Dutch bēdelen, from Old Dutch *bedalon. Equivalent to bidden +‎ -elen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbeːdələ(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧de‧len

Verb

bedelen

1. (intransitive) to beg for alms or handouts, to panhandle

   Verboden te bedelen!

   No begging allowed!

   Hij bedelde net genoeg voor een karig maal.

   He begged just enough for a meager meal.

2. (intransitive, obsolete) to (say) pray(ers)

Inflection

Conjugation of bedelen (weak)
infinitive	bedelen
past singular	bedelde
past participle	gebedeld
infinitive	bedelen
gerund	bedelen n
	present tense	past tense
1st person singular	bedel	bedelde
2nd person sing. (jij)	bedelt, bedel2	bedelde
2nd person sing. (u)	bedelt	bedelde
2nd person sing. (gij)	bedelt	bedelde
3rd person singular	bedelt	bedelde
plural	bedelen	bedelden
subjunctive sing.1	bedele	bedelde
subjunctive plur.1	bedelen	bedelden
imperative sing.	bedel
imperative plur.1	bedelt
participles	bedelend	gebedeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

• schooien
• smeken

Derived terms

• afbedelen
• bedelaar
• bedelerse
• bedelig
• bedelambacht
• bedelboef
• bedelbrief
• bedelbroeder
• bedelbrok
• bedelbrood
• bedeldag
• bedeldeken
• bedelfiel
• bedelgoed
• bedeljongen
• bedelkind
• bedelkleed
• bedelkleuren
• bedelkorf
• bedellap
• bedelliedje
• bedelman
• bedelmonnik
• bedelnatie
• bedelnap
• bedelnon
• bedelorde
• bedelpartij
• bedelpenning
• bedelplug
• bedelpraktijk
• bedelrap
• bedelras
• bedelrot
• bedelschat
• bedelschuim
• bedelstaf
• bedeltas
• bedeltocht
• bedeltong
• bedeltroep
• bedeltros
• bedelvlieg
• bedelvolk
• bedelvoogd
• bedelvrij
• bedelwijf
• bedelzak

Related terms

• bede
• bedel

Descendants

• Berbice Creole Dutch: bedle
• Negerhollands: beddel

Etymology 2

From be- +‎ delen (“to divide, to share”).

Alternative forms

• bedeelen (obsolete)

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈdeːlə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧de‧len
• Rhymes: -eːlən

Verb

bedelen

1. (transitive) to assign, to attribute, to impart, to endow [with met ‘with’]

   Zijn genen bedeelden hem met een scherp verstand, zijn afstamming bedeelde hem niettemin met slavernij.

   His genes endowed him with a sharp wit, his descent nevertheless stuck him with slavery.

2. (transitive, obsolete) to divide, portion

Inflection

Conjugation of bedelen (weak, prefixed)
infinitive	bedelen
past singular	bedeelde
past participle	bedeeld
infinitive	bedelen
gerund	bedelen n
	present tense	past tense
1st person singular	bedeel	bedeelde
2nd person sing. (jij)	bedeelt, bedeel2	bedeelde
2nd person sing. (u)	bedeelt	bedeelde
2nd person sing. (gij)	bedeelt	bedeelde
3rd person singular	bedeelt	bedeelde
plural	bedelen	bedeelden
subjunctive sing.1	bedele	bedeelde
subjunctive plur.1	bedelen	bedeelden
imperative sing.	bedeel
imperative plur.1	bedeelt
participles	bedelend	bedeeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• bedeel
• bedeler
• bedeling
• bedeeldelijk
• gunstbedeel
• aanbedelen
• toebedelen

Anagrams

• beelden, beleden