Latin

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From bēlua (beast, monster) +‎ -īnus.

Pronunciation

edit

Adjective

edit

bēluīnus (feminine bēluīna, neuter bēluīnum); first/second-declension adjective

  1. bestial, brutal, animal

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative bēluīnus bēluīna bēluīnum bēluīnī bēluīnae bēluīna
Genitive bēluīnī bēluīnae bēluīnī bēluīnōrum bēluīnārum bēluīnōrum
Dative bēluīnō bēluīnō bēluīnīs
Accusative bēluīnum bēluīnam bēluīnum bēluīnōs bēluīnās bēluīna
Ablative bēluīnō bēluīnā bēluīnō bēluīnīs
Vocative bēluīne bēluīna bēluīnum bēluīnī bēluīnae bēluīna

Synonyms

edit
edit

Descendants

edit
  • English: beluine

References

edit
  • beluinus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • beluinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.