beplaten

Dutch

Etymology

From plaat +‎ be- -en.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈplaːtə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧pla‧ten
• Rhymes: -aːtən

Verb

beplaten

1. (transitive) to plate

Conjugation

Conjugation of beplaten (weak, prefixed)
infinitive	beplaten
past singular	beplaatte
past participle	beplaat
infinitive	beplaten
gerund	beplaten n
	present tense	past tense
1st person singular	beplaat	beplaatte
2nd person sing. (jij)	beplaat	beplaatte
2nd person sing. (u)	beplaat	beplaatte
2nd person sing. (gij)	beplaat	beplaatte
3rd person singular	beplaat	beplaatte
plural	beplaten	beplaatten
subjunctive sing.1	beplate	beplaatte
subjunctive plur.1	beplaten	beplaatten
imperative sing.	beplaat
imperative plur.1	beplaat
participles	beplatend	beplaat
1) Archaic.

Derived terms

• beplating