bergachtig

Dutch

Etymology

From Middle Dutch berchachtich. Equivalent to berg +‎ -achtig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbɛrxˌɑx.təx/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: berg‧ach‧tig

Adjective

bergachtig (comparative bergachtiger, superlative bergachtigst)

1. mountainous

Inflection

Inflection of bergachtig
uninflected	bergachtig
inflected	bergachtige
comparative	bergachtiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		bergachtig	bergachtiger	het bergachtigst het bergachtigste
indefinite	m./f. sing.	bergachtige	bergachtigere	bergachtigste
	n. sing.	bergachtig	bergachtiger	bergachtigste
	plural	bergachtige	bergachtigere	bergachtigste
definite		bergachtige	bergachtigere	bergachtigste
partitive		bergachtigs	bergachtigers	—

Derived terms

• bergachtigheid

Descendants

• Negerhollands: bergagtig