bevindelijk

Dutch

Etymology

From bevinden +‎ -e- +‎ -lijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈvɪn.də.lək/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧vin‧de‧lijk

Adjective

bevindelijk (not comparable)

1. (Protestantism) Of or pertaining to certain conservative orthodox (sections of) Reformed churches that emphasise strict scriptural authority and a passive experiential mysticism; ultraorthodox.
2. (archaic) experiential

Inflection

Declension of bevindelijk
uninflected	bevindelijk
inflected	bevindelijke
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		bevindelijk
indefinite	m./f. sing.	bevindelijke
	n. sing.	bevindelijk
	plural	bevindelijke
definite		bevindelijke
partitive		bevindelijks

Hypernyms

• orthodox
• piëtistisch
• ultraorthodox

Derived terms

• bevindelijkheid

Descendants

• Afrikaans: bevindelik