bezludzie

Polish

Etymology

From bez- +‎ lud +‎ -ie.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛzˈlu.d͡ʑɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ud͡ʑɛ
• Syllabification: bez‧lu‧dzie

Noun

bezludzie n

1. solitude, wilderness, a deserted, peopleless, or uninhabited place

Declension

Declension of bezludzie

	singular	plural
nominative	bezludzie	bezludzia
genitive	bezludzia	bezludzi
dative	bezludziu	bezludziom
accusative	bezludzie	bezludzia
instrumental	bezludziem	bezludziami
locative	bezludziu	bezludziach
vocative	bezludzie	bezludzia

Related terms

adjective

• bezludny

 

adverb

• bezludnie

 

nouns

• bezludność
• lud

 

Further reading

• bezludzie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bezludzie in Polish dictionaries at PWN