bliźniactwo

Polish

Etymology

From bliźniak +‎ -stwo. First attested in 1871.

Pronunciation

• IPA^(key): /bliʑˈɲat͡s.tfɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡stfɔ
• Syllabification: bliź‧niac‧two

Noun

bliźniactwo n

1. twinhood, twinship, twindom, twinness

Declension

Declension of bliźniactwo

	singular
nominative	bliźniactwo
genitive	bliźniactwa
dative	bliźniactwu
accusative	bliźniactwo
instrumental	bliźniactwem
locative	bliźniactwie
vocative	bliźniactwo

Related terms

adjectives

• bliski
• bliziuteńki
• bliziutki
• bliznowaty
• bliznowy
• bliźni
• bliźniaczy
• bliźnięcy

 

adverbs

• blisko
• bliziuteńko
• bliziutko
• bliźniaczo
• bliźnięco

 

noun

• bliskość
• blizenka
• blizna
• bliznowiec
• bliźniaczek
• bliźniaczka
• bliźniaczość
• bliźniak
• bliźniczka
• bliźnię
• bliższość

 

verbs

• bliznowacieć impf, zbliznowacieć pf
• bliźnić impf, zabliźnić pf
• bliżyć impf
• przybliżać impf, przybliżyć pf
• ubliżać impf, ubliżyć pf
• zbliżać impf, zbliżyć pf

 

Further reading

• bliźniactwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bliźniactwo in Polish dictionaries at PWN