bliźniaczka

See also: bliźniaczką

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /bliʑˈɲat͡ʂ.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡ʂka
• Syllabification: bliź‧niacz‧ka

Etymology 1

From bliźniak +‎ -ka. First attested in 1700.

Noun

bliźniaczka f

1. female equivalent of bliźniak (“twin”)

   siostra bliźniaczka ― a twin sister

   mama bliźniaczek ― the mother of twins

   ojciec bliźniaczek ― the father of twins

   rozdzielić bliźniaczki ― to separate twins

   urodzić bliźniaczki ― to give birth to twins

Declension

Declension of bliźniaczka

	singular	plural
nominative	bliźniaczka	bliźniaczki
genitive	bliźniaczki	bliźniaczek
dative	bliźniaczce	bliźniaczkom
accusative	bliźniaczkę	bliźniaczki
instrumental	bliźniaczką	bliźniaczkami
locative	bliźniaczce	bliźniaczkach
vocative	bliźniaczko	bliźniaczki

Related terms

adjectives

• bliski
• bliziuteńki
• bliziutki
• bliznowaty
• bliznowy
• bliźni
• bliźniaczy
• bliźnięcy

 

adverbs

• blisko
• bliziuteńko
• bliziutko
• bliźniaczo
• bliźnięco

 

noun

• bliskość
• blizenka
• blizna
• bliznowiec
• bliźniactwo
• bliźniaczek
• bliźniaczość
• bliźniczka
• bliźnię
• bliższość

 

verbs

• bliznowacieć impf, zbliznowacieć pf
• bliźnić impf, zabliźnić pf
• bliżyć impf
• przybliżać impf, przybliżyć pf
• ubliżać impf, ubliżyć pf
• zbliżać impf, zbliżyć pf

 

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

bliźniaczka m pers

1. genitive/accusative singular of bliźniaczek

Further reading

• bliźniaczka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bliźniaczka in Polish dictionaries at PWN