bliznowiec

Polish

Etymology

From blizna +‎ -owiec. First attested in 1875.

Pronunciation

• IPA^(key): /blizˈnɔ.vjɛt͡s/
• Rhymes: -ɔvjɛt͡s
• Syllabification: bliz‧no‧wiec

Noun

bliznowiec m inan

1. (pathology) keloid

   Synonym: keloid

Declension

Declension of bliznowiec

	singular	plural
nominative	bliznowiec	bliznowce
genitive	bliznowca	bliznowców
dative	bliznowcowi	bliznowcom
accusative	bliznowiec	bliznowce
instrumental	bliznowcem	bliznowcami
locative	bliznowcu	bliznowcach
vocative	bliznowcu	bliznowce

Related terms

adjectives

• bliski
• bliziuteńki
• bliziutki
• bliznowaty
• bliznowy
• bliźni
• bliźniaczy
• bliźnięcy

 

adverbs

• blisko
• bliziuteńko
• bliziutko
• bliźniaczo
• bliźnięco

 

noun

• bliskość
• blizenka
• blizna
• bliźniactwo
• bliźniaczek
• bliźniaczka
• bliźniaczość
• bliźniak
• bliźniczka
• bliźnię
• bliższość

 

verbs

• bliznowacieć impf, zbliznowacieć pf
• bliźnić impf, zabliźnić pf
• bliżyć impf
• przybliżać impf, przybliżyć pf
• ubliżać impf, ubliżyć pf
• zbliżać impf, zbliżyć pf

 

Further reading

• bliznowiec in Polish dictionaries at PWN