boeiend
Dutch
editEtymology
editFrom boeien.
Pronunciation
editAdjective
editboeiend (comparative boeiender, superlative boeiendst)
- captivating, interesting
- Hij vertelde een boeiend verhaal.
- He told an interesting story.
Inflection
edit| Declension of boeiend | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | boeiend | |||
| inflected | boeiende | |||
| comparative | boeiender | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | boeiend | boeiender | het boeiendst het boeiendste | |
| indefinite | m./f. sing. | boeiende | boeiendere | boeiendste |
| n. sing. | boeiend | boeiender | boeiendste | |
| plural | boeiende | boeiendere | boeiendste | |
| definite | boeiende | boeiendere | boeiendste | |
| partitive | boeiends | boeienders | — | |
Synonyms
editInterjection
editboeiend
- (sarcastic) So what! Who cares!
- Hij zei dat mijn hondje in zijn tuin had geplast. Nou, boeiend!
- He said my dog had urinated in his garden. Seriously, who cares!
Alternative forms
editParticiple
editboeiend
Inflection
edit| Declension of boeiend | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | boeiend | |||
| inflected | boeiende | |||
| positive | ||||
| predicative/adverbial | boeiend boeiende | |||
| indefinite | m./f. sing. | boeiende | ||
| n. sing. | boeiend | |||
| plural | boeiende | |||
| definite | boeiende | |||
| partitive | boeiends | |||