cócaráil

Irish

Etymology

From cócaire +‎ -áil.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkoːkəˌɾˠaːlʲ/

Noun

cócaráil f (genitive singular cócarála)

1. verbal noun of cócaráil
2. cooking

   Synonym: cócaireacht

Declension

Declension of cócaráil

Third declension

Bare forms (no plural for this noun): Case Singular Nominative cócaráil Vocative a chócaráil Genitive cócarála Dative cócaráil

Forms with the definite article: Case Singular Nominative an chócaráil Genitive na cócarála Dative leis an gcócaráil don chócaráil

Verb

cócaráil (present analytic cócarálann, future analytic cócarálfaidh, verbal noun cócaráil, past participle cócaráilte)

1. (transitive, intransitive) cook

   Synonyms: déan cócaireacht, réit

Conjugation

conjugation of cócaráil (first conjugation – B)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	cócarálaim	cócarálann tú; cócarálair†	cócarálann sé, sí	cócarálaimid	cócarálann sibh	cócarálann siad; cócarálaid†	a chócarálann; a chócarálas / a gcócarálann*; a gcócarálas*	cócaráiltear
	past	chócaráil mé; chócarálas	chócaráil tú; chócarálais	chócaráil sé, sí	chócarálamar; chócaráil muid	chócaráil sibh; chócarálabhair	chócaráil siad; chócaráladar	a chócaráil / ar chócaráil*	cócaráladh
	past habitual	chócarálainn / gcócarálainn‡‡	chócaráilteá / gcócaráilteᇇ	chócaráladh sé, sí / gcócaráladh sé, s퇇	chócarálaimis; chócaráladh muid / gcócarálaimis‡‡; gcócaráladh muid‡‡	chócaráladh sibh / gcócaráladh sibh‡‡	chócarálaidís; chócaráladh siad / gcócarálaidís‡‡; gcócaráladh siad‡‡	a chócaráladh / a gcócaráladh*	chócaráiltí / gcócaráilt퇇
future		cócarálfaidh mé; cócarálfad	cócarálfaidh tú; cócarálfair†	cócarálfaidh sé, sí	cócarálfaimid; cócarálfaidh muid	cócarálfaidh sibh	cócarálfaidh siad; cócarálfaid†	a chócarálfaidh; a chócarálfas / a gcócarálfaidh*; a gcócarálfas*	cócarálfar
conditional		chócarálfainn / gcócarálfainn‡‡	chócarálfá / gcócarálfᇇ	chócarálfadh sé, sí / gcócarálfadh sé, s퇇	chócarálfaimis; chócarálfadh muid / gcócarálfaimis‡‡; gcócarálfadh muid‡‡	chócarálfadh sibh / gcócarálfadh sibh‡‡	chócarálfaidís; chócarálfadh siad / gcócarálfaidís‡‡; gcócarálfadh siad‡‡	a chócarálfadh / a gcócarálfadh*	chócarálfaí / gcócarálfa퇇
subjunctive	present	go gcócarála mé; go gcócarálad†	go gcócarála tú; go gcócarálair†	go gcócarála sé, sí	go gcócarálaimid; go gcócarála muid	go gcócarála sibh	go gcócarála siad; go gcócarálaid†	—	go gcócaráiltear
	past	dá gcócarálainn	dá gcócaráilteá	dá gcócaráladh sé, sí	dá gcócarálaimis; dá gcócaráladh muid	dá gcócaráladh sibh	dá gcócarálaidís; dá gcócaráladh siad	—	dá gcócaráiltí
imperative		cócarálaim	cócaráil	cócaráladh sé, sí	cócarálaimis	cócarálaigí; cócarálaidh†	cócarálaidís	—	cócaráiltear
verbal noun		cócaráil
past participle		cócaráilte

*indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
cócaráil	chócaráil	gcócaráil
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “cócaráil”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Entries containing “cócaráil” in English-Irish Dictionary, An Gúm, 1959, by Tomás de Bhaldraithe.
• Entries containing “cócaráil” in New English-Irish Dictionary by Foras na Gaeilge.