English

edit

Etymology

edit

From Tzeltal kantiil (yellow lips).

Noun

edit

cantil (plural cantils)

  1. Any of various snakes of the species Agkistrodon bilineatus.

Anagrams

edit

Galician

edit
 
Cantís, O Vicedo, Galicia
 
Cantil

Etymology

edit

15th century. From canto (rim, border) +‎ -il.

Pronunciation

edit

Noun

edit

cantil m (plural cantís)

  1. cliff
  2. shelf (underwater)
  3. a rebate plane

Derived terms

edit

References

edit

Portuguese

edit

Etymology

edit

From canto (corner).

Pronunciation

edit
 

  • Rhymes: (Portugal) -il, (Brazil) -iw
  • Hyphenation: can‧til

Noun

edit

cantil m (plural cantis)

  1. canteen (water bottle)

Spanish

edit

Etymology

edit

From canto.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /kanˈtil/ [kãn̪ˈt̪il]
  • Rhymes: -il
  • Syllabification: can‧til

Noun

edit

cantil m (plural cantiles)

  1. cliff
  2. shelf (underwater)

Derived terms

edit

Further reading

edit