See also: Caracal

English edit

 
A caracal.
 
English Wikipedia has an article on:
Wikipedia

Etymology edit

From French caracal, from Ottoman Turkish قره‌قولاق (kara-kulak, literally black ear), a calque of Classical Persian سیاه‌گوش (siyāh-gōš). Compare modern Turkish karakulak.

Pronunciation edit

Noun edit

caracal (plural caracals)

  1. A type of cat native to Southern Africa, West Asia, and parts of Central and South Asia, Caracal caracal.

Synonyms edit

Translations edit

References edit

Dutch edit

 
Een wilde caracal. — A wild caracal.
 
Dutch Wikipedia has an article on:
Wikipedia nl

Etymology edit

Borrowed from French caracal, from Ottoman Turkish قره‌قولاق (kara kulak), a calque of Persian سیاه‌گوش (siyah guš).

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈkaː.raːˌkɑl/
  • (file)
  • Hyphenation: ca‧ra‧cal

Noun edit

caracal m (plural caracals, diminutive caracalletje n)

  1. caracal, Caracal caracal
    Synonym: woestijnlynx

Hypernyms edit

French edit

Etymology edit

Borrowed from Turkish karakulak.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ka.ʁa.kal/
  • (file)
  • Hyphenation: ca‧ra‧cal

Noun edit

caracal m (plural caracals)

  1. caracal
    Synonyms: lynx du désert, lynx de Perse

Italian edit

Etymology edit

Borrowed from Turkish karakulak.

Noun edit

caracal m (invariable)

  1. caracal
    Synonym: lince persiana

Anagrams edit

Portuguese edit

 
caracal

Etymology edit

From Turkish karakulak.

Pronunciation edit

 
  • (Portugal) IPA(key): /kɐ.ɾɐˈkal/ [kɐ.ɾɐˈkaɫ]
    • (Southern Portugal) IPA(key): /kɐ.ɾɐˈka.li/

  • Hyphenation: ca‧ra‧cal

Noun edit

caracal m (plural caracais)

  1. caracal (Caracal caracal)
    Synonym: lince-do-deserto

Spanish edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): /kaɾaˈkal/ [ka.ɾaˈkal]
  • Rhymes: -al
  • Syllabification: ca‧ra‧cal

Noun edit

caracal m (plural caracales)

  1. caracal

Further reading edit