chanto
Galician edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
Deverbal from chantar (“to plant”), from Latin plantō (“to plant”).
Noun edit
chanto m (plural chantos)
Etymology 2 edit
Inherited from Old Galician-Portuguese chanto, from Latin plānctus (“wailing, lamentation”).
Noun edit
chanto m (plural chantos)
- (archaic) crying, lamentation
- Synonym: pranto
Etymology 3 edit
Verb edit
chanto
References edit
- “chanto” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “chanto” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “chanto” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “chantar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “chanto” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “chanto” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
Japanese edit
Romanization edit
chanto
Old Galician-Portuguese edit
Etymology edit
From Latin planctus (“wailing, lamentation”).
Pronunciation edit
Noun edit
chanto m (plural chantos)
- crying, lamentation
- 13th century CE, Alfonso X of Castile, Non me posso pagar tanto:
- nen terrei d’amor razon / nen d’armas porque quebranto / e chanto / ven delas toda sazon
- 13th century CE, Alfonso X of Castile, Non me posso pagar tanto:
Further reading edit
Portuguese edit
Verb edit
chanto
Spanish edit
Verb edit
chanto