|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
cinntím
|
cinntíonn tú; cinntír†
|
cinntíonn sé, sí
|
cinntímid; cinntíonn muid
|
cinntíonn sibh
|
cinntíonn siad; cinntíd†
|
a chinntíonn; a chinntíos / a gcinntíonn*; a gcinntíos*
|
cinntítear
|
past
|
chinntigh mé; chinntíos
|
chinntigh tú; chinntís
|
chinntigh sé, sí
|
chinntíomar; chinntigh muid
|
chinntigh sibh; chinntíobhair
|
chinntigh siad; chinntíodar
|
a chinntigh / ar chinntigh*
|
cinntíodh
|
past habitual
|
chinntínn / gcinntínn‡‡
|
chinntíteá / gcinntíteᇇ
|
chinntíodh sé, sí / gcinntíodh sé, s퇇
|
chinntímis; chinntíodh muid / gcinntímis‡‡; gcinntíodh muid‡‡
|
chinntíodh sibh / gcinntíodh sibh‡‡
|
chinntídís; chinntíodh siad / gcinntídís‡‡; gcinntíodh siad‡‡
|
a chinntíodh / a gcinntíodh*
|
chinntítí / gcinntít퇇
|
future
|
cinnteoidh mé; cinnteod; cinnteochaidh mé†
|
cinnteoidh tú; cinnteoir†; cinnteochaidh tú†
|
cinnteoidh sé, sí; cinnteochaidh sé, sí†
|
cinnteoimid; cinnteoidh muid; cinnteochaimid†; cinnteochaidh muid†
|
cinnteoidh sibh; cinnteochaidh sibh†
|
cinnteoidh siad; cinnteoid†; cinnteochaidh siad†
|
a chinnteoidh; a chinnteos; a chinnteochaidh†; a chinnteochas† / a gcinnteoidh*; a gcinnteos*; a gcinnteochaidh*†; a gcinnteochas*†
|
cinnteofar; cinnteochar†
|
conditional
|
chinnteoinn; chinnteochainn† / gcinnteoinn‡‡; gcinnteochainn†‡‡
|
chinnteofá; chinnteochthᆠ/ gcinnteofᇇ; gcinnteochthᆇ‡
|
chinnteodh sé, sí; chinnteochadh sé, sí† / gcinnteodh sé, s퇇; gcinnteochadh sé, s톇‡
|
chinnteoimis; chinnteodh muid; chinnteochaimis†; chinnteochadh muid† / gcinnteoimis‡‡; gcinnteodh muid‡‡; gcinnteochaimis†‡‡; gcinnteochadh muid†‡‡
|
chinnteodh sibh; chinnteochadh sibh† / gcinnteodh sibh‡‡; gcinnteochadh sibh†‡‡
|
chinnteoidís; chinnteodh siad; chinnteochadh siad† / gcinnteoidís‡‡; gcinnteodh siad‡‡; gcinnteochadh siad†‡‡
|
a chinnteodh; a chinnteochadh† / a gcinnteodh*; a gcinnteochadh*†
|
chinnteofaí; chinnteochthaí† / gcinnteofa퇇; gcinnteochtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go gcinntí mé; go gcinntíod†
|
go gcinntí tú; go gcinntír†
|
go gcinntí sé, sí
|
go gcinntímid; go gcinntí muid
|
go gcinntí sibh
|
go gcinntí siad; go gcinntíd†
|
—
|
go gcinntítear
|
past
|
dá gcinntínn
|
dá gcinntíteá
|
dá gcinntíodh sé, sí
|
dá gcinntímis; dá gcinntíodh muid
|
dá gcinntíodh sibh
|
dá gcinntídís; dá gcinntíodh siad
|
—
|
dá gcinntítí
|
imperative
|
cinntím
|
cinntigh
|
cinntíodh sé, sí
|
cinntímis
|
cinntígí; cinntídh†
|
cinntídís
|
—
|
cinntítear
|
verbal noun
|
cinntiú
|
past participle
|
cinntithe
|