cloro
Catalan edit
Pronunciation edit
Verb edit
cloro
Galician edit
Noun edit
cloro m (uncountable)
Italian edit
Chemical element | |
---|---|
Cl | |
Previous: zolfo (S) | |
Next: argon (Ar) |
Etymology edit
From New Latin chlorum, from Ancient Greek χλωρός (khlōrós, “pale green”).
Pronunciation edit
Noun edit
cloro m (plural clori)
Related terms edit
- cloralio (“chloral”)
- clorammina (“chloramine”)
- clorato (“chlorate”)
- clorazione (“chlorination”)
- clorico (“chloric”)
- cloridrato (“hydrochloride”)
- cloridrico (“hydrochloric”)
- clorito (“chlorite”)
- cloro- (“chloro-”)
- cloroformio (“chloroform”)
- clorurare (“chlorinate”)
- cloruro (“chloride”)
Anagrams edit
Portuguese edit
Chemical element | |
---|---|
Cl | |
Previous: enxofre (S) | |
Next: árgon, argónio (Ar) |
Etymology 1 edit
Pronunciation edit
- Hyphenation: clo‧ro
Noun edit
cloro m (plural cloros)
- (chemistry, uncountable) chlorine
- an atom of chlorine
Related terms edit
Etymology 2 edit
Verb edit
cloro
Spanish edit
Chemical element | |
---|---|
Cl | |
Previous: azufre (S) | |
Next: argón (Ar) |
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
Ultimately from Ancient Greek χλωρός (khlōrós, “light green, yellowish-green”).
Noun edit
cloro m (plural cloros)
Derived terms edit
Etymology 2 edit
Verb edit
cloro
Further reading edit
- “cloro”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
Anagrams edit
Venetian edit
Noun edit
cloro m (plural clori)