coañar

Galician

Alternative forms

• cañar, cuañar

Etymology

From coaño (“chaff, awn”).

Pronunciation

• IPA^(key): [kʊ̯aˈɲaɾ]

Verb

coañar (first-person singular present coaño, first-person singular preterite coañei, past participle coañado)

1. to sweep the chaff out the threshing floor

Conjugation

    Conjugation of coañar

	Singular			Plural
	First-person (eu)	Second-person (ti)	Third-person (el / ela / Vde.)	First-person (nós)	Second-person (vós)	Third-person (eles / elas / Vdes.)
Infinitive
Impersonal	coañar
Personal	coañar	coañares	coañar	coañarmos	coañardes	coañaren
Gerund
	coañando
Past participle
Masculine	coañado			coañados
Feminine	coañada			coañadas
Indicative
Present	coaño	coañas	coaña	coañamos	coañades	coañan
Imperfect	coañaba	coañabas	coañaba	coañabamos	coañabades	coañaban
Preterite	coañei	coañaches	coañou	coañamos	coañastes	coañaron
Pluperfect	coañara	coañaras	coañara	coañaramos	coañarades	coañaran
Future	coañarei	coañarás	coañará	coañaremos	coañaredes	coañarán
Conditional	coañaría	coañarías	coañaría	coañariamos	coañariades	coañarían
Subjunctive
Present	coañe	coañes	coañe	coañemos	coañedes	coañen
Imperfect	coañase	coañases	coañase	coañásemos	coañásedes	coañasen
Future	coañar	coañares	coañar	coañarmos	coañardes	coañaren
Imperative
Affirmative		coaña	coañe	coañemos	coañade	coañen
Negative (non)		non coañes	non coañe	non coañemos	non coañedes	non coañen

Derived terms

• coañadeira

Related terms

• coañeira
• coaño

References

• “coañar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
• “coañar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
• “coañar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.